Túnidos: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
recat. |
m Bot: Substitución automática de texto (-nomeadamente +especialmente) |
||
Liña 111:
|}
As diferentes especies de atúns son moi apreciadas para o consumo humano tanto en fresco como conxelado ou, principalmente, en [[conserva]]. Caracterízanse pola súa riqueza en [[graxa]], de ó redor do 12%, e [[proteína]]s de alto valor biolóxico (sobre un 23%). Tamén son ricos en [[vitamina]]s, sobre todo nas do grupo [[vitamina B|B]], entre as que destaca a [[vitamina B12|vitamina B<sub>12</sub>]] <ref>O contido en vitamina B<sub>12</sub> nos atúns sobrepasa o de carnes, ovos e queixo, alimentos considerados tradicionalmente como fonte natural desta vitamina.</ref>. Como peixes graxos que son, támén son ricos en vitaminas liposolubles,
Á hora de preparalo en fresco deben facerse sempre preparacións curtas para evitar que a carne seque de máis. Pode prepararse tanto en toros á prancha, á grella, ó forno, asado, etc., como esmiuzado en trozos máis ou menos grandes, en estofados ou como ingrediente doutros pratos, como [[albóndiga]]s, [[empanada]]s, recheos, etc.
Liña 120:
Cómpre advertir que a carne dos atúns é rica en [[purina]]s, que dan lugar a [[ácido úrico]], polo que resulta desaconsellada para as persoas que sofren de [[gota (enfermidade)|gota]] ou [[hiperuricemia]].
O atún non adoita estar involucrado en abrochos de [[Enfermidade de orixe alimentaria|intoxicacións alimentarias]] pero pode ser causa de problemas sanitarios a causa da posible presenza de '''[[histamina]]''' ou de metais pesados,
Canto ó '''[[mercurio (elemento)|mercurio]]''', a causa da súa presenza nos atúns é o feito de que son especies carnívoras que están no cumio da [[cadea trófica]] e, pola súa lonxevidade, poden acumular cantidades elevadas deste metal.
| |||