Éliphas Lévi: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
m r2.7.1) (Bot: Engado: eu:Éliphas Lévi
m Bot: Substitución automática de texto (-nomeadamente +especialmente)
Liña 17:
A [[Revolución francesa de 1848|revolución 1848]] outórgalle unha maior liberdade, pasando a dirixir unha revista esquerdista "Le Tribun du peuple" (O tribuno do pobo), de curta vida. Co seu amigo Esquiros e Le Gallois funda un clube político, o ''Club de la montagne'' (Clube da montaña), composto principalmente de traballadores. Porén a revolución trouxolle decepcións persoais, en parte ao non ver cumpridas as súas expectativas políticas. As súas ideas políticas ficaran plasmadas en ''Le Testament de la liberté'' (1848) (O testamento da liberdade). Mentres a súa muller escrebe folletíns literarios, co seudónimo Claude Vignon. De xeito que durante certo tempo a parella vive con relativa comodidade, obtendo mercé ás influencias labradas pola dona, encargos artísticos do ministerio do Interior.
 
Ao tempo le sobre a [[Cabala]], e estuda os escritos, nomeadamenteespecialmente, de autores [[mística|místicos]] e [[esoterismo|esotéricos]]: [[Jacob Boehme]], [[Louis-Claude de Saint-Martin]], [[Emanuel Swedenborg]], [[Antoine Fabre d'Olivet]], Chaho, et Gœrres.
 
Cara [[1850]], encóntrase co [[abbé Migne]], fundador e director da biblioteca eclesiástica de Montrouge, que lle encarga para a súa colección un ''Dictionnaire de la littérature chrétienne'' (1851) (Diccionario da literatura cristiá), que asombra polo saber que encerra. Nesta mesma época A. Constant coñece ao sabio polaco [[Josef Hoëné-Wronski|Hoëné-Wronski]], cuxa obra causoulle un impacto duradeiro, ademais de orientalo para o pensamento matemático e o mesianismo [[Napoleón Bonaparte|napoleónico]]. Comeza entón a redacción de ''Dogme et rituel de la haute magie'' (Dogma e ritual da alta maxia), e ao tempo comeza a usar o pseudónimo '''Eliphas Lévi''', ou ''Eliphas Lévi Zahed'' (tradución en hebreo de Alphonse-Louis Constant).
Liña 27:
(Revista filosófica e relixiosa) que aparece durante tres anos, e na que publica numerosos artigos sobre a Cabala. Mentre unha canción que compuxo, na que compara a [[Napoleón III]] con [[Calígula]], lévao de novo ao cárcere, aínda que será perdoado polo monarca.
 
En [[1859]] a publicación da súa ''Histoire de la magie'' (Historia da maxia) faille gañar 1.000 francos, unha boa cantidade na época. A obra consagrao definitivamente e atrae a seu entorno á maioría dos esoteristas franceses (nomeadamenteespecialmente [[Henri Delaage]], Luc Desages, Paul Auguez, Jean-Marie Ragon, Henri Favre, e o Dr. Fernand Rozier, con quen se reencontrará maís tarde no [[Papus]]). Tratará tamén ao cartomancista Edmond e o magnetizador Cahagnet. Os anos 1860 serían de grande actividade creadora para Lévi.
 
A rogos dos seus amigos Fauvety et Caubet, Lévi afíliase á [[masonería]]. Iniciado o [[14 de marzo]] de [[1861]] na [[loxia]] "La rose du parfaut silence, da que Caubet era Venerable, a cerimonia realízase en presenza de numerosos irmáns.