Bobby Charlton: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m r2.7.1) (Bot: Engado: ckb:بۆبی چاڵتۆن |
m pequenos erros |
||
Liña 22:
}}
Sir '''Robert Charlton''', chamado '''Bobby Charlton''', [[Orde do Imperio Británico|cabaleiro do Imperio Británico]], nado o [[11 de outubro]] de [[1937]] en [[Ashington]], [[Northumberland]], é un ex-futbolista galardoado con [[Balón de Ouro]] en 1966, o mesmo ano que foi [[Mundial de Fútbol Inglaterra 1966|campión do mundo]] e que era coñecido pola súa chegada ao remate dende o mediocampo e os seus
Comezou a xogar no primeiro equipo do United en 1956 e nas dúas tempadas seguintes conseguiu facerse cun posto no once inicial. Nesa época, sobreviviu ao [[accidente de Múnic|accidente de aviación de Múnic]] de [[1958]].
Liña 30:
É o máximo anotador tanto da selección coma do United, e tamén é xogador que máis encontros disputou co clube.
En [[1984]], e despois de ser manager do [[Wigan Athletic F.C.]] por un tempo, volve ó
Liña 37:
Un dos seus tíos, o central do [[Newcastle United F.C.|Newcastle United]] [[Jackie Milburn]] era futbolista profesional, mais a súa primeira adestradora foi a súa nai Cissie. O seu irmán maior [[Jack Charlton|Jack]] traballaba nas minas e tentaba entrar na policía antes de facerse futbolista.
O [[9 de febreiro]] de 1953, un representante do [[Manchester United F.C.|Manchester United]], [[Joe Armstrong]] viuno xogar nas escolas de East Northumberland. Chrlton asinou co United, rexeitando ofertas doutros
Charlton converteuse nun dos famosos [[Busby Babes]], un cadro de xoves talentos que emerxeron das categorías inferiores do
== Entrando no primeiro equipo ==
Charlton participou en 14 encontros co United naquela primeira tempada. Gañaron o título de liga, mais perderon na final da [[FA Cup]] contra o [[Aston Villa F.C.|Aston Villa]], quedando así a piques de alcanza-lo dobrete.
Na tempada seguinte Charlton xa era un fixo nas aliñacións do equipo, e ese ano chegaron ás
== O accidente aéreo de Múnic ==
{{Artigo principal|Accidente de Múnic}}
O [[5 de febreiro]] de [[1958]], o [[voo chárter]] que levaba os xogadores e o cadro técnico do United dende o [[aeroporto de Zemun]] ata [[Manchester]] parou na cidade de [[Múnic]] para
Por causa dunha racha de [[auganeve]] ao final da pista de despegue, o avión perdeu velocidade e foi bater contra unha casa e un camión de combustible. Rompeu á metade. Charlton, que estaba con cinto de seguridade no seu asento, saíu despedido cara fóra. Charlton sufriu cortes na testa en un severo [[shock]], polo que estivo unha semana no hospital. Sete dos seus compañeiros pereceron no accidente,
O propio Charlton foi o primeiro
== Heroe do Manchester United e de Inglaterra ==
Liña 61:
Neste encontro Inglaterra gaña por 4-0 e Charlton anota o seu primeiro gol coa camisola de Inglaterra, unha fermosa volea tras un centro do estremo esquerdo [[Tom Finney]].
Así, foi escollido para
Charlton empezaba por aqueles tempos a coller fama de gran goleador e de autor de fermosos goles. En [[1959]] fai dous [[hattrick]]s nas vitorias contra [[Selección de fútbol de E.E.U.U.|Estados Unidos]] e [[Selección de fútbol de México|México]] por 8-1 e 8-0 respectivamente.
En 1962,
De volta ao fútbol de
Agora a selección era adestrada por [[Alf Ramsey]], que fixo un equipo en torno a Charlton, que xogaba de medio atancante con liberdade para chegar á meta contraria. No mundial que estaba a piques de xogarse, agardábase que destacara coma un dos mellores futbolistas do mundo.
Liña 74:
O encontro de apertura do torneo, contra [[Selección de fútbol de Uruguai|Uruguai]], foi o 69 para Charlton con Inglaterra e rematou cun empate a cero. A continuación enfrontáronse con México e aquí Bobby Charlton anotou un dos goles máis famosos da súa carreira.
Colleu o balón no medio no círculo central do [[estadio de Wembley]] e fixo un recorte para desfacerse un xogador mexicano. Así conseguiu abrir un espazo libre cara adiante, avanzou uns pasos e dende uns 35 metros lanzou un fortísimo disparo que rematou na
Aquí enfrontáronse á [[Selección de fútbol de Arxentina|Arxentina]], vencendo por 1-0.
Nas semifinais o rival é [[Selección
Segundo as crónicas foi un grandísimo encontro aínda que dúas das estrelas de ámbolos conxuntos marcábanse un ó outro - Charlton e [[Franz Beckenbauer|Beckenbauer]] - e a súa participación foi menor do que se agardaba. Inglaterra levouse o encontro na [[prórroga]] cun polémico gol de Hurst, o 3-2, no que o balón rebotou no longueiro e na liña de gol, saíndo despois da meta. Naqueles intres o colexiado, tras consulta-lo xuíz de liña, deu validez ao gol. Diversos planos das cámaras que estaban a filma-lo encontro demostraron tempo despois que o balón non traspasou completamente a liña. Hurst asinaría o seu terceiro gol do encontro no derradeiro minuto, facendo un [[hattrick]] e poñendo no marcador un resultado final de 4-2 para Inglaterra.
Liña 86:
== Gloria Europea ==
O seguinte encontro internacional foi o seu número 75,
En 1968, o manchester United chega á final da [[Liga de Campións|Copa de Europa]], dez anos despois do Desastre de Múnic. o seu rival era o Benfica. Por vez primeira unha
O encontro rematou cun 4-1 favorable ao United, con dous goles de Charlton, no que se houbo de xogar unha prórroga. El mesmo, coma capitán levantaría o trofeo.
Semanas despois racha o
Ese mesmo ano, na [[Eurocopa de fútbol|Eurocopa]] chegarían ata semifinais, caendo fronte a [[Selección de fútbol de Iugoslavia|Iugoslavia]].
En 1969, é premiado ca [[Order of the British Empire|OBE]] polos seus servizos ao fútbol.▼
▲En 1969, é premiado ca [[Order of the British Empire|OBE]] polos seus servizos ao fútbol
== Mundial 1970 e Retiro do Fútbol ==
A [[Selección de fútbol de
Charlton xogara o seu derradeiro encontro coa selección cun record de 106 encontros e 49 goles. Co paso dos anos [[Bobby Moore]] e [[Peter Shilton]] superaríano en número de encontros internacionais mais o seu record de goles fica ata o día de hoxe.▼
▲Charlton xogara o seu derradeiro encontro coa selección cun
O Manchester United estaba a grandes dificultades a comezos dos anos 70, loitando contra o descenso na liga, e con problemas no vestiario, xa que o propio Charlton e outras estrelas da
== Despois do Fútbol ==
Charlton converteuse en adestrador-xogador do [[Preston North End F.C.|Preston North End]] en [[1973]], contando coa axuda do seu compañeiro no United e na selección [[Nobby Stiles]], tamén coma adestrador-xogador. A única tempada que estivo alí non foi foi moi exitosa, e decidiu retirarse. De tódolos xeito ese mesmo ano foi premiado coa [[Order of the British Empire|CBE]].
Nesta nova etapa, adicouse ós negocios en varias áreas, coma viaxes, xoiería e tamén
Recibiu o título de [[knighthood|cabaleiro]] en 1994 e foi unos dos xogadores
== Miscelánea ==
| |||