Signo de exclamación: Diferenzas entre revisións

O '''signo de admiración''' (!) é un [[signo de puntuación]] que se utiliza para expresar admiración, sorpresa, cólera ou énfase e ponse no final dunha [[palabra]] e que xeralmente marca o fin dunha [[frase]]. O símbolo crese que ten a súa orixe na palabra latina ''io'', unha exclamación de goce, e que se formou como un dígrafo das letras I e O. Emprégase na maioría das linguas que utilizan o alfabeto latino e tamén en [[Lingua árabe|árabe]], [[lingua coreana|coreano]], [[lingua xaponesa|xaponés]] e [[lingua chinesa|chinés]]. Nalgunhas linguas como o castelán colócase un signo de admiración invertido (¡) ó comezo da frase.

En galego nos textos do século XIX e XX tendíase a calcar os usos do castelán e utilízabaseutilizábase xeralmente como é norma nesa lingua. Na primeira normativa da lingua galega (1983) estableceuse que o signo de admiración debíase situar ó comezo e ó final do texto que se vía afectado. Na reforma feita no 2003 estableceuse que só era obrigatorio marcalo no final da oración, aínda que se admite que se pode poñer no inicio do texto afectado para facilita-la lectura e evitar ambigüidades.