Jean Calvin: Diferenzas entre revisións

Nun primeiro momento Calvino realizou estudos eclesiásticos no College de la Marche e no College de Montaigne, e máis tarde seguindo os desexos do seu pai estudou Dereito e Humanidades na [[Universidade de París]] doutorándose en [[Orleáns]] no 1532 á idade de 23 anos. Na universidade Calvino entrou en contacto coas obras de [[Erasmo]], [[Martiño Lutero|Lutero]] e outros pensadores heterodoxos, ademais de participar no ambiente cada vez máis crítico e reformador que respiraron as universidades de comezos do [[século XVI]], situación que o levou dende cedo a unha rotura coa [[Igrexa Católica Romana|Igrexa Romana]] e un pensamento teolóxico protestante. Por mor da súa posición relixiosa [[protestantismo|evanxélica]] abandonará a Universidade (no 1535) e adicarase a viaxar por toda Francia participando en disertacións, estudando e escribindo, non sen atopar certa resistencia das autoridades eclesiásticas das que se ve obrigado a agocharse. No 1536 publicará o seu primeiro esbozo da "[[Institución da Relixión Cristiana]]<ref>[http://www.iglesiareformada.com/Calvino_Institucion.html Institución de la Religión Cristiana (Obra en castelán)]</ref>" no que compendia as bases da [[cristianismo|fe cristiá]] e polemiza contra o que consideraba falsas doutrinas e abusos da Igrexa Romana.

O bautismo é considerado como a admisión solemne na [[igrexa]] visible de Cristo; selo e sinal do pacto de gracia, da comuñón en Cristo, da rexeneración do fiel e da remisión dos pecados. Admítense tanto nenos pequenos como maiores, impártese unha sola vez en co mesmo ritual que na igrexa católica romana. Aínda así diferencias importantes son que o bautismo, en xeral no protestantismo, non se considera que remita ou perdoe a culpa do pecado orixinal.

No calvinismo suprímese o [[episcopado]] e a [[sucesión apostólica]], así como tamén o [[papado]] romano. Se reformula o [[sacerdocio|presbiterio]] que se convirteconverte no órgano de goberno da igrexa nun consistorio ou reunión de ministros de cada igrexa. Os anciáns ou presbíteros pódense casar e teñen ó seu cargo a dirección espiritual, impartir os sacramentos e a predicación da palabra de Deus. O modelo eclesiástico calvinista e local e aínda que se forman igrexas nacionais estas non están dirixidas por ningún bispo ou arcebispo senón por un órgano colexiado de presbíteros ([[un sínodo]]) que representa as igrexas locais.