Fútbol sala: Diferenzas entre revisións

O '''fútbol sala''', '''futsal''' ou '''fútbol de salón''', é un [[deporte]] derivado da unión de outros deportes: o [[fútbol]], que é a base do xogo; o [[waterpolo]]; o [[voleibol]], o [[balonmán]] e o [[baloncesto]]. Tomando de estosdestes non só parte das regras, senón tamén algunhas técnicas de xogo.

Inicialmente rexido pola [[Federación Internacional de Fútbol de Salón]] ([[FIFUSA]]), hoxe existen dous entes mundiais, a [[Asociación Mundial de Futsal]] ([[AMF]]) e a [[Federación Internacional de Fútbol Asociación]] ([[FIFA]]). Esta última transformou unha modalidade deportiva denominada "Fútbol 5" moi similar ao fútbol sala da FIFUSA, cando a mesma se extinguiu, aínda que todavía hoxe este fútbol 5 ou "[[showbol]]" se practica en [[México]] (fútbol rápido) e [[Estados Unidos]] (Indoor Soccer).

A pesar dos esforzos tanto da AMF e a FIFA por unificar esta modalidade e de ser recoñecidos polo [[Comité Olímpico Internacional]], ningunaningunha das dúas entidades conseguiu o seu propósito, deixando como consecuencia o estancamento desta disciplina, xa que en [[Europa]] e [[Sudamérica]] practícanse con regras similares pero distintas e en algúnssalgúns casos utilizando os mesmos deportistas para eventos de ambas entidades, posto que a FIFA prohíbeprohibe aos seus deportistas practicar o futsal da AMF.

Son todas aquelas accións e procedementos tácticos onde as conductascondutas motrices de cooperación teñen como fin evitar que o opoñente logre a obtención dun gol na nosa meta, mentres que as conductascondutas motrices de oposición buscan as situacións de xogo onde se confronta ao adversario especialmente ao que posúe o móbil.

Son todas aquelas accións e procedementos tácticos onde as conductascondutas motrices de cooperación teñen como obxectivo a obtención dun gol na meta contraria, mentres que as conductascondutas motrices de oposición buscan as situacións de xogo onde se confronta ao adversario en condicións de superioridade xa sexa psicolóxica, posicional ou numérica, para lograr a anotación do tanto.

Un porteiro, dous xogadores no fondo e dous na parte dianteira; á defensiva xeneraxera dúas liñas defensivas e á ofensiva tres carrís (bandas e centro) por onde se pode xogar o balón rápido e en profundidade.

Un porteiro, tres xogadores no fondo y un na parte dianteira; á defensiva adiántanse os dous laterais formando un "rombo" (1-1-2-1) conformando tres liñas defensivas posibilitando o peche do centro e das bandas obrigando a "lateralizar o xogo". Á ofensiva proporciona seguridade ao contar cunha "columna vertebral (dous xogadores situados no centro, o máis retrasadoatrasado facendo unha liña de tres cos ás de cada unha das bandas ou base dun "triángulo" e o máis adiantado, a punta dese triángulo, obrigando ao equpo contrario a ampliar o seu frentefronte defensivo para conter a acción dpsdos ás deixando máis espazos ás costas dos defensores. Esta disposición espacial xerou unha especialización dos xogadores segundo a situación dos mesmos no campo así;