Revisión como estaba o 14 de xaneiro de 2012 ás 21:16 editar Miguelferig (conversa \| contribucións) 242.147 edicións Sen resumo de edición ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 14 de xaneiro de 2012 ás 21:27 editar desfacer Miguelferig (conversa \| contribucións) 242.147 edicións Sen resumo de edición Edición máis nova →
Liña 1: {{entradución}} [[Ficheiro:G cell hyperplasia - very high mag.jpg\|thumb\|right\|[[Micrografía]] do [[estómago\|antro gástrico]] no que se ven moitas células G con forma de ovo fritido, con tinguidura de hematoxilina-eosina.]] [[Ficheiro:Control-of-stomach-acid-sec.png\|thumb\|right\|Control da secreción estomacal de ácido.]] Unha '''célula G''' ou '''célula de gastrina''' é unha célula da parede interna do estómago que secreta a [[hormona]] [[gastrina]]. Funciona conxuntamente coas [[célula principal\|células principais]] gástricas e coas [[célula parietal\|células parietais]]. As células G atópanse ~~nas~~na ~~partes~~parte ~~máis profundas~~media das [[glándula gástrica\|glándulas gástricas]] do [[estómago\|antro do estómago]], e no [[páncreas]] fetal. <ref>Medcyclopaedia - iv_1/g/G_cell [http://www.medcyclopaedia.com/library/topics/volume_iv_1/g/G_cell.aspx]</ref> Aínda que non son tan numerosas como outras células, o seu número total noe é pequeno, e estimacións feitas na mucosa gástrica de cans, gatos e ratas dan unhas cifras de 500.000 células G por cm<sup>2</sup>. Están inervadas polo [[nervio vago]]. As fibras postganglionares do nervio vago liberan o [[péptido liberador de gastrina]] sobre as células G durante a estimulación [[parasimpático\|parasimpática]]. Este péptido, xunto coa presenza de [[aminoácido]]s no estómago, estimulan a liberación de gastrina por parte das células G. Liña 11: A gastrina estimula as [[célula similar á enterocromafín\|células similares ás enterocromafíns]] para que liberen [[histamina]]. <ref>{{Cita libro\| edición = 11\| editor = Elsevier Saunders\| isbn = 0721602401\| páxinas = 797\| autor = Arthur C. Guyton, John E. Hall\| título = Textbook of Medical Physiology\| location = Philadelphia\| ano = 2006}}</ref> A gastrina tamén estimula as [[célula parietal\|células parietais]] ou oxínticas incrementando a cantidade de histamina e a estimulación directa pola gastrina, o que causa que a célula parietal incremente a secreción de [[ácido clorhídrico]] ao estómago ata en 8 veces. ==Características== As células G distínguense doadamente das outras células gástricas do antro. Son células piramidais, co vértice estreito estendido ata a luz da glándula, onde ten algúns ''microvilli''; o núcleo é central e o citoplasma claro. Contén moitísimos gránulos de 150-400 [[nanómetro\|nm]] de diámetro, algúns claros e outros máis densos, que se concentran na base da célula, que dá á lámina propia, e, de feito, liberan a súa secreción cara á lámina propia e non na luz da glándula. G cell have a distinctive microscopic appearance that allows one to separate them from other cells in the gastric antrum; their nucleus is centrally located in the cell and the cytoplasm is clear. They are found in the mid portion of the [[gastric glands]]. ==Notas==

Célula G: Diferenzas entre revisións