Benito Xerónimo Feijoo: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
+ dato desde Cartelle |
aumentadiño desde es:Benito Jerónimo Feijoo |
||
Liña 1:
[[Ficheiro:Benito_jeronimo_feijoo.jpg|thumbnail|200px|Retrato de Benito Jerónimo Feijoo.]]
'''Frei Benito Xerónimo Feijoo e Montenegro''', nado en [[Casdemiro, Melias, O Pereiro de Aguiar|Casdemiro]] ([[O Pereiro de Aguiar]]), o [[8 de outubro]] de [[1676]] e finado en [[Oviedo]] o [[26 de setembro]] de [[1764]], foi un relixioso, escritor e pensador galego. Está soterrado no adro da igrexa do [[O Mundil, Cartelle|Mundil]] ([[Cartelle]]).
== Traxectoria ==
Era fillo dunha familia fidalga, fillo de Antonio Feijoo Montenegro e Sanjurjo e de María de Puga Sandoval Novoa e Feijoo.
==Obra==
Feijoo está considerado o primeiro ensaísta da [[literatura castelá]], e un dos pioneiros xunto a [[Gregorio Mayans]] da considerada Primeira Ilustración Española, desde [[1737]] até pouco despois da morte de [[Fernando VI]]. Amais, está considerado precursor das ideas de [[Frei Martín Sarmiento]]. Feijoo defendía a igualdade do home e da muller.
Está considerado precursor das ideas de [[Frei Martín Sarmiento]]. É o autor do ''Teatro crítico universal'', ou ''Discursos varios en todo género de materias para desengaño de errores comunes'', que se publicou entre [[1726]] e [[1740]]. Nesta obra trata temas de distintas ciencias e actividades humanas e, polo seu propósito de discorrer acerca das falsas crenzas e as supersticións, entre outros erros difundidos no pobo, chamáronlle "o desenganador das Españas". Polo seu carácter enciclopédico, esta obra insírese na tradición das misceláneas, ao estilo da ''Silva de varia lección'' de Pero Mexía ([[século XVI]]). É autor tamén das ''[[Cartas eruditas y curiosas]]'', publicadas entre [[1742]] e [[1760]]. Cabe salientar que Feijoo defendía a igualdade do home e da muller. Ademais, a súa obra despertou curiosidade, pois foi traducida ao francés, inglés, italiano e alemán.▼
Non publicou as súas obras até [[1725]], e fíxoo en forma de coleccións de opúsculos polémicos que chamou ''discursos'' (de ''discorrer'', disertar libremente). Neste xénero intégranse os oito volumes (118 discursos), máis un suplemento adicional do ''Teatro crítico universal'' (coa acepción de ''teatro'' como «panorama» ou visión xeral de conxunto), publicados entre [[1726]] e [[1739]]. Doutra banda, están os cinco volumes das ''Cartas eruditas y curiosas'', publicadas entre [[1742]] e [[1760]] e compostas por 166 ensaios máis curtos. Amais, cómpre sumar un tomo extra de ''Adiciones'' publicado en [[1783]] e a súa copiosa correspondencia privada.
▲
A súa obra despertou curiosidade, pois foi traducida ao francés, inglés, italiano e alemán.
Os seus discursos provocaron rexeitamento entre as comunidades [[Tomismo|tomista]] e [[escolástica]], con críticas de [[Ignacio de Armesto Osorio]], [[Francisco de Soto Marne]], [[Salvador José Mañer]] e [[Diego de Torres Villarroel]] entre outros. Porén, foi defendido polo doutor [[Martín Martínez]] e os frades [[José Francisco de Isla|Isla]] e [[Martín Sarmiento]], amais do propio rei [[Fernando VI]], que mediante un real decreto de [[1750]] prohibiu que se lle atacase.
== Véxase tamén ==
| |||