Illote de Langerhans: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Miguelferig (conversa | contribucións)
Miguelferig (conversa | contribucións)
Liña 23:
Hai aproximadamente un millón de illotes distribuídos polo páncreas dunha persoa adulta sa, <ref name=Sleisenger>{{cita libro|autor=Sleisenger , edited by Mark Feldman, Lawrence S. Friedman, Lawrence J. Brandt; consulting editor, Marvin H.|título=Sleisenger & Fordtran's gastrointestinal and liver disease pathophysiology, diagnosis, management|ano=2009|editor=MD Consult - St. Louis, Mo.|isbn=978-1-4160-6189-2|edición=9th ed. - 914}}</ref>, cada un dos cales mide arredor de 0,2 mm de diámetro <ref name=Sleisenger />. Están separados do resto do tecido pancreático por unha fina cápsula de tecido conectivo fibroso, que se continúa co tecido conectivo fibroso que está intercalado polo resto do páncreas. <ref name=Sleisenger /> A masa conxunta dos illotes é de 1 a 1,5&nbsp;gramos.
 
Nos cortes tinguidos con [[hematoxilina-eosina]], os illotes teñen o aspecto de agrupacións irregulares de cor rosa pálido, distribuidas estensamente entre os acinos[[acino]]s exócrinos de cor máis escura. Para diferenciar as células dos illotes cómpren métodos de tinguidura especial como o de Gomori ou [[tinción inmunofluorescente]]. Grande parte destas células son as [[célula beta|células β]] relativamente pequenas e de cor azul. En grupos pequenos arredor das células beta, identifícanse células de maior tamaño de cor rosa ou células α (alfa). Ademais, posúen tamén células delta e F (ou PP). As células beta son as máis comúns e as F as máis raras.
 
===Tipos de células===