James Walter Christy: Diferenzas entre revisións

O descubrimento foi resultado do atento exame dunha ampliación dunha chapa fotográfica de Plutón e entender que había unha protuberancia moi lixeira dun lado. Esta chapa xunto con outras foran calificadas coma "pobres" porque a imaxe alongada de Plutón cponsiderabase un defecto resultante dun mal aliñamento do telescopio do Observatorio Naval de Estados Unidos. Christy decatouse que só Plutón estaba alongado, namentras que as estrelas de fondo non o estaban, o cal descartaba o presunto erro de aliñamento. Coma no seu traballo anterior no Observatorio Naval tiña sido a fotografía de estrelas dobres, entón plantexouse que esta protuberancia podia ser unha lúa compañeira de Plutón. Púxose a examinar imaxes dos arquivos do observatorio dende 1965, concluíndo que se trataba de feito dunha lúa.As chapas de 1965 incluían xa daquela unha nota que dicia "imaxe de Plutón alongada", pero os astrónomos do observatorio, incluíndo Christy, asumiu que en realidade era erros de aliñamento ata 1978. O achadego confirmouse oficialmente despois de calcular a órbita de Caronte, e os posibeis eclipses mutuos entre Plutón e Caronte, no intre que foron observados os eclipses.; e fíxose público formalmente o 7 xullo de 1978, a comunidade astronómica na Circular 3241 da IAU<ref>http://www.cbat.eps.harvard.edu/iauc/03200/03241.html</ref>.