Julius Wagner-Jauregg: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Elisardojm (conversa | contribucións)
traducido de es:wiki
 
Elisardojm (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 26:
Estudou na [[Universidade de Viena]] entre [[1874]] e [[1880]] e, tras obter a licenciatura, foi axudante da cátedra de [[patoloxía]] entre [[1881]] e [[1882]], e de clínica [[Psiquiatría|psiquiátrica]] ([[1883]]-[[1889]]). En [[1885]] obtivo o doutoramento en [[Neuroloxía]] e [[Psiquiatría]] na Universidade de Viena. Entre [[1889]] e [[1893]], ensinou psiquiatría e neuroloxía na [[Universidade de Graz]], ano en que gañou a cátedra de Psiquiatría da Universidade de Viena, onde exerceu de [[1893]] a [[1928]].
 
Realizou gran número de traballos sobre a función dos nervios estimulantes cardíacos, sobre a [[fisioloxía]] e patoloxía do [[cartílago tiroides|tiroidestiroide]] e sobre o enfoque médico-forense da Psiquiatría. Desenvolveu un tratamento do [[bocio]] mediante a administración de [[iodo]]. Estudou tamén o tratamento da [[psicose]] e o [[cretinismo]], que tratou con preparados da glándula tiroidestiroide.
 
É o fundador da [[piroterapia]], método consistente en provocar cadros febrís en enfermos. Esta terapia resultou eficaz na parálise xeral progresiva producida pola [[sífilis]]. En [[1917]], despois de trinta anos de observar por primeira vez que os pacientes de parálises sifilítica melloraban cando sufrían febre, empregou o [[paludismo]] como fonte produtora de febre para curar a parálise xeral progresiva. Esta revolucionaria técnica foi aceptada pronto e aplicada de forma xeral a outras enfermidades.