Capítulo (relixión): Diferenzas entre revisións

* Un '''capítulo de faltas''' lévase a cabo en moitas comunidades relixiosas nas que os membros tanto son corrixidos polas súas infraccions á regra comunitaria como se autoacusan, un a un de fronte á comunidade, polas súas propias faltas externas contra a observancia da regra e piden que lles sexa imposta unha penitencia. O seu uso remóntase a [[Agostiño de Hipona|Santo Agostiño]] e [[Bieito de Nursia|San Bieito]].<ref>''Epist.'' 211.</ref><ref>''Regula'', cap 46.</ref> No uso benedictinobeneditino, dita práctica realizábase en días específicos, pola mañá, despois o oficio litúrxico da hora Prima e da lectura do [[martiroloxio]], cando os monxes acudían procesionalmente á [[sala capitular]], polo xeral situada preto do [[Coro (arquitectura)|coro]]. No uso franciscano tíñase tres veces á semana no [[refectorio]] antes da bendición da mesa.

Foi así que o término evolucionou, destes capítulos conventualesconventuais e dos encontros dos monxes sobre os asuntos comerciais relacionados cos seus mosteiros ou ordes, cara a asembleas análogas doutro tipo de eclesiásticos. Téñense entón tamén:

Neste sentido, un capítulo é unha asociación de clérigos dunha igrexa determinada, que forman unha persoa moral cuxos membros reciben o apelativo de cóengos e, instituidosinstituídos pola autoridade eclesiástica, teñen como obxectivo a promoción e solemnización do culto divino nunha igrexa determinada formando un coro. No capítulo catedralicio, con todo, o coro é secundario dado que a súa misión fundamental é a de asistir ó bispo no goberno da súa diocese, a modo de senado e consello diocesano, e para suplilo en devandito goberno no caso de que a sede quede vacante.<ref>''CIC'', c. 391, §1.</ref>