Reactor nuclear: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Xqbot (conversa | contribucións)
m Bot: Substitución automática de texto (-No entanto +Porén)
Liña 56:
Débese resaltar, porén, que existen mesturas alternativas que, a pesar de exixiren un fornecemento de enerxía inicial maior, serían máis simples de produciren e/ou controlaren e hai ata combustíbeis candidatos que non emitirían neutróns ao sufriren a reacción de fusión, os chamados combustíbeis aneutrónicos.
 
Basicamente, entón, unha das maiores dificuldades é a obtención dunha enorme presión e temperatura que o proceso requere, as cales se atopan na [[natureza]] soamente no interior dunha [[estrela]]. Outro problema é que a utilización de moitos dos posíbeis combustíbeis (inclusive o D-T) resulta na emisión de [[neutrón]]s polo plasma durante fusión, os cales bombardean os compoñentes internos do reactor, tornándoos radioactivos. Para se conseguir a fusión é necesario máis do que unha alta temperatura: ten de existir plasma suficiente para que os núcleos se encontren e se fundan, e a temperatura elevada ten de ser producida por tempo suficiente para que iso aconteza. No entantoPorén, a combinación certa de todos estes factores móstrase, ata agora, imposíbel de alcanzar.
 
Ao longo dos últimos anos, varios grupos de enxeñeiros e científicos téñense dedicado ao desenvolvemento de novas ligas metálicas, cuxas composicións químicas son especificados con criterio para soamente incluír elementos que formarán isótopos de [[mea vida]] curta, baixo este bombardeo nun reactor (materiais de baixa activación). Desta forma preténdese tornar factíbel proxectar compoñentes con materias que permitirán reciclaxe despois de soamente algunhas decenas de anos de almacenaxe seguro (ao contrario dos residuos radioactivos de reactores de [[fisión]], por exemplo, cuxas vidas medias longas exixe sistemas complexos de protección para períodos moi longos).