Antonio Canova: Diferenzas entre revisións

Nesta representación séntese tamén a influencia dunha iconografía cara a [[Tiziano]], pois, na mente de Canova, estaba o desexo de representar a tentación da beleza feminina como orixe do pecado.

 

Alén de exercitar a actividade de escultor, Canova recibiu aínda o encargo da tutela e valorización do patrimonio artístico o que lle ocupaba un tempo parello, tarefa que por outra parte xa vira realizando como xefe da Academia de San Lucas. No [[1802]] foi ademais nomeado “Ispettore Generale delle Antichità e delle Arti dello Stato della Chiesa” (Inspector xeral das Antigüidades e das Artes do Estado da Igrexa).