Guerra de Kosovo: Diferenzas entre revisións

Os termos '''guerra de Kosovo''' ou '''conflictoconflito de Kosovo''' utilízanse frecuentemente para describir dous conflitos que tiveron lugar, un despois do outro e cun certo solapamento (unha guerra civil seguida dunha guerra internacional), no sur da província [[Serbia]] de [[Kosovo]] (oficialmente ''Kosovo i Metohija''), parte da antiga [[República Federal de Iugoslavia|Iugoslavia]]. Os dous conflitos foron:

# '''1996-99''': Conflito de guerrilla entre os separatistas albaneses e as forzas de seguridade serbias e iugoslavas, no que os albaneses autodenominábanse movemento separatista mentres que as forzas serbias os cosiderabanconsideraban terroristas.

# '''1999''': Guerra entre Iugoslavia e as forzas da [[OTAN]], entre o [[24 de marzo]] e o [[10 de xuño]] de [[1999]], período durante o cal as forzas da OTAN realizaron bombardeos continuos contra obxectivos iugoslavos. Os combatentes albaneses continuaron atacando ás forzas serbias e aos civís serbios de Kosovo, mentres que as forzas serbias e iugoslavas continuaron atacando aos rebeldessrebeldes e provocando desprazamentos masivos de poboación, con miras a mellorar a súa situación á hora dun cesamento do fogo.

* A OTAN informa estar preparada para lanzar ataques aéreos a obxectivos iugoslavos co fin de forzar un arranxo político do conflito. Claramente se anunciaban bombardeos se o goberno de Milošević non chegaba a un acordo de paz co UÇK, pero tamén estaba a ameaza velada aos albenesesalbaneses do UÇK de deixalos sós de non llegarenchegaren a un acordo.

* Establecer un estatuto de autonomía para Kosovo que incluíra eleccións libres e transparentes, protección aos dereitos humanos e un réximenréxime xudicial independente.

O portavoz da OTAN expresou brevemente o obxectivo desta operación como: "Expulsión dos serbios, permanencia das forzas de paz, retorno de refuxiados". Isto significaba que as tropas serbias terían que marchar de Kosovo para ser substituídas por forzas de paz internacionais e así asegurar que os refuxiados albaneses puideran volver ás súas casas. Porén, este lema tiña un nefasto duplo significado, causando á OTAN un considerábe apuro tras a guerra, cando uns 200.000 serbios e outras minorías non albanesas fuxiron ou foron expulsadas da provincia. Unha razón non oficial para a guerra deuna implicitamente [[Madeleine Albright]] (Secretaria de Estado dos Estados Unidos): "Para que nos serve ter o mellor exército se non podemos usalo?"; unha observación que, supostamente, causou que o xefe do Estado Maior do exército dos Estados Unidos cuestionara a súa cordura. Tamén se xuxeriusuxeriu que unha vitoria nunha pequena guerra axudaría a dar á OTAN unha nova función.

O éxodo dos refuxiados, cuxa causa é obxecto dunha gran controversia, forma a base dos cargos por [[crime de guerra|crimes de guerra]] que as [[Nacións Unidas]] imputan a Slobodan Milošević e outros oficiais responsábeis de dirixir o conflito en Kosovo. A parte serbia e os seus apoios occidentais afirman que as migracións foron causadas por un pánico masivo na poblaciónpoboación albanesa de Kosovo, e que o éxodo

se xerou principalmente por medo aos bombardeos da OTAN. Tamén se alegou que o éxodo foi alentado poas guerrillas do UÇK, que incluso en algúns casos deron ordes directas de fuxir aos albaneses. Algúns informes de testemuñas, tanto serbios como albaneses, identificaron como os culpábeis ás forzas de seguridade e grupos paramilitares serbios, responsábeis de baleirar sistematicamente de habitantes albaneses cidades pequenas e vilas. De feito houbo algúns casos ben documentados de expulsións masivas, como sucedeu en [[Pristina]] a finais de marzo, cando decenas de miles de persoas foron reunidas a punta de pistola e cargadas en trens para seren abandoadasabandonadas na fronteira macedonia. Outras cidades, como [[Pec]], foron incendiadas.

O ministro alemán de Asuntos Exteriores [[Joschka Fischer]] afirmou que a crise dos refuxiados producírase por un plan serbio denominado "[[Operación Ferradura]]". Aínda que a existencia dun plan con ese nome é aínda un asunto de continua discusión, as Nacións Unidas e as organizacións internacionais para a defensa dos dereitos humanos estaban convencidas de que a crise dos refuixados fora o resultado dunha política deliberada de [[limpeza étnica]]. Unha análise estatística posterior á guerra sobre os patróns de desprazamento, dirixido por Patrick Ball da ''Asociación americana para o avance da ciencia'' encontrou unha correlación directa entre as operacións das forzas de seguridade serbias e os fluxos cara ao exterior de refuxiados, tendo moi pouco efecto nestes últimos as operacións da OTAN.<ref>[http://shr.aaas.org/kosovo/pk/toc.html American Association for the Advancement of Science. Political Killings in Kosova/Kosovo] {{en}} Consultada o 23/12/2011.</ref> Houbo outra evidencia de que a crise dos refuxiados fora fabricada artificialmente: algúns refuxiados informaron que os seus documentos de identidade foran confiscados por forzas de seguridade, facendo máis difícil para eles probar de forma indiscutíbel que eran ciudadáns iugoslavos. Unha vez rematado o conflicoconflito, as fontes serbias informaron de que algúns dos que se uniron no retorno dos refuxiados eran de feito albaneses procedentes de fóra de Kosovo. Unha parte deste grupo poderían ser os indocumentados.

Non está claro o que buscaba Milošević expulsando aos habitantes albaneses de Kosovo. Unha posibilidade é que desexara reemprazar a poboación albanesa con refuxiados serbios de [[Bosnia]] e [[Croacia]], logrando por tanto unha "serbianización" da provincia. O que si está moi claro é que a OTAN, o desexara ou non, logrou unha considerábel vantaxe propagandística da fuixidafuxida de Kosovo. Se era o que pretendían, foi un gran éxito, xa que acabou convencendo á poboación dos países membros da OTAN de que tiñan que vencer neste conflito.

Europa xa estaba encontrando problemas para facerlle fronte, tivo oleadas previas de refuxiados e buscadores de asilo político procedentes dos Balcáns, así que outra nuevanova vaga de refuxiados desestabilizaría seriamente o sueste de Europa. Pódense dar argumentos que apoian que a guerra en Kosovo non era, inicialmente, de grande interese para os Estados pertenecentespertencentes á OTAN, pero a crise dos refuxiados fixo que si o fora.

A principios de xuño, a solución do conflito parecía cercanapróxima e os países da OTAN empezaron a pensar seriamente nunha operación terrestre, unha invasión de Kosovo. Isto debía ser organizado rapidamente, xa que quedaba puocopouco tempo para que chegara o inverno e había que traballar moito para mellorar as vías desde os portos gregos e albaneses até as rotas planexadas para levar a cabo a invasión, a través de Macedonia e o nordeste de Albania. Porén, ao mesmo tempo, negociadores finlandeses e rusos continuaban intentando persuadir a Milošević de que cedera. Finalmente este recoñeceu que a OTAN estaba resolta a acabar co conflito dun modo ou outro e que Rusia non interviría en apoio de Serbia. Con tan poucas alternativas á vista, Milosešević aceptou as condicións ofrecidas polo equipo mediador de Finlandia-Rusia e permitiu a presenza militar de tropas da OTAN dentro de Kosovo, pero lideradas pola ONU.

As baixas civís producidas durante os ataques da OTAN estímase que foron entre 1.200 e 5.700, segundo as autoridades serbias, e en 500 segundo [[Human Rights Watch]]. Con respecto ás forzas militares iugoslavas, a OTAN estima que ocorreron un máximo de 5.000 baixas durante o conflito, mentres que os serbios deron a cifra de 576 efectivos mortos (462 soldados e 114 policías). Despois de finalizar a guerra, desenterráronse cerca de 4.500 corpos de albaneses na súa maioría. Estímase que o total de baixas albanesas proxímase aos 10.000 muertosmortos. Esta cifra debátese aínda na actualidade, pero dista moito da cifra de 500.000 homes supostamente desaparecidos anunciada antes de finalizado o conflito. Diversas fontes sinalan que dos 4.400 casos documentados de baixas as cifras se elevaron a 10.356.<ref>Correo Lima. [http://www.correoperu.com.pe/correo/nota.php?txtEdi_id=4&txtSecci_id=101&txtSecci_parent=&txtNota_id=254801 CVR peruana: casi la más cara, burocrática y larga del mundo.] {{es}} Consultada o 23/12/2011.</ref>

== Referencias Notas==

* [[Guerras iugoslavas]].

* [[Historia de Kosovo]].

* [[Historia dedos Kosovoeslavos do sur]].

* [[SerbiaONU]].

* [[ONUOTAN]].

* ''[[OTANKosovo je Srbija]]''.