Robert Boyle: Diferenzas entre revisións

O maior mérito de Boyle como investigador científico é que materializou os principios que [[Bacon]] predixo na súa obra ''Novum ÓrganumOrganum'', aínda que non se considerase a si mesmo como seguidor de Bacon ou calquera outro profesor: en numerosas ocasións manifestou que co propósito de manter o seu xuízo tan libre de prexuízos como lle fose posible, dado que el se abastecía de experimentos, eludía o estudo das teorías do [[átomo]], do sistema [[cartesiano]], así como do mesmo ''Novum Órganum'', aínda que admitía consultar ocasionalmente devanditas teorías sobre algún particular que fose obxecto do seu interese. Nada era máis alleo ao seu temperamento ca [[hipótese]]; el apreciaba a adquisición de coñecemento como un fin en si mesmo, e en consecuencia beneficiábase dunha máis ampla perspectiva da que tiveron os seus predecesores sobre os fins da investigación científica. Isto, doutra banda, non significa que non prestase atención ás aplicacións prácticas da ciencia nin que desprezase o coñecemento que servía ao uso.

Realizou importantes contribucións no campo da [[física]]: a [[lei de Boyle]], o descubrimento do papel do [[aire]] na propagación do [[son]], as investigacións sobre a forza expansiva na [[conxelación]] da [[auga]], sobre a [[gravidade]] específica, a [[refracción]] en [[cristal|cristais]], [[electricidade]], [[cor]], [[hidrostática]], etc. Malia iso, a [[química]] foi sempre a súa predilecta.