Clorofluorocarbonos: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
correccións |
lig. interna |
||
Liña 13:
O mecanismo a través do cal atacan á [[ozonosfera|capa de ozono]] é unha reacción fotoquímica: ó incidir a radiación UV sobre a molécula de CFC, libérase un átomo de cloro cun electrón libre (denominado radical cloro), moi reactivo e con grande afinidade polas moléculas de ozono, ás cales rompe. Estímase que un só átomo de cloro é capaz de destruír ata 100.000 moléculas de ozono. Este proceso de destrución do ozono pode durar cen anos.
O descubridor desta ameaza foi o científico mexicano [[Mario J. Molina]] (1943), quen o 11 de outubro de 1995 recibiu o [[Premio Nobel de Química]], en recoñecemento das súas investigacións neste campo.
==Véxase tamén==
| |||