Mitoloxía galega: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Liña 249:
 
[[Ficheiro:Castelo de Pambre, Palas de Rei.jpg|thumb|300px|O castelo de Pambre.]]
A orixe da confrontación foron os constantes atropelos de [[Nuno Freire de Andrade, o Mao|Nuno Freire de Andrade]] sobre a vila de Ferrol, cidade ''de reguengo'', na que estoupou a chamada ''Irmandade Fusquenlla'' no ano [[1431]], e que tivo por obxecto o apresamento, así como o derrubamento dos castelos pertencentes á casa de Andrade, encabezados polo fidalgo [[Roi Xordo]]. Nesta ocasión a ''Irmandade'' foi finalmente derrotada en pouco tempo por tropas dos Andrade, do arcebispo de Santiago (pois até aí chegou a revolta) e mais do correxedor do rei.
 
Anos máis tarde señores comezou outra revolta de dimensións moito maiores, que foi organizada por [[Alonso de Lanzós]] e [[Diego de Lemos]], baixo o lema ''Deus fratresque Galliciae'' (Deus e os irmáns de Galicia), e que contaba co apoio das principais vilas do reino así como dos monarcas de Castela. Era en si mesma, unha ''Irmandade Xeral do reino de Galicia'', que logrou derrubar máis de 130 fortalezas e controlou a totalidade de Galicia entre os anos [[1465]] e [[1469]], facendo fuxir aos grandes propietarios galegos a Portugal e Castela. Porén, o apoio dos monarcas de Castela non procuraba acabar cos abusos económicos sobre os clases baixas galegas, senón o esmagamento total da nobreza galega e o control directo do reino de Galicia pola monarquía castelá. Derrubadas moitas das fortalezas e axustizados moitos nobres, os acontecementos obrigaron a actuar aos monarcas de Castela, virando a súa posición e apoiando incondicionalmente aos nobres galegos, asi coma ao arcebispo de Compostela. En [[1469]] o exército do arcebispo e [[Pedro Madruga]], apoiados por tropais reais castelás e portuguesas, poñía fin á derradeira Guerra Irmandiña.