Anfipático: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Liña 36:
As principais aplicacións son:
* Os [[xabón]]s están baseados nas propiedades anfipáticas dos ácidos graxos ionizados que conteñen. A parte hidrófila ou lipófila únese ás moléculas orgánicas, que doutro modo son insolubles en auga, e a parte hidrófila queda no exterior e a auga arrastra a partícula, producindo o lavado.
* Son [[tensoactivo]]s, que poden reforzar as interfaces entre dous medios, para crear por exemplo burbullas de xabón, que están formadas por finas capas de auga entre dúas capas de xabón. A parte hidrófila do xabón encerra a auga no grosor da parede da
* Son bos co-solventes, que permiten mesturar na mesma solución moléculas hidrófilas e hidrófobas para facelas reaccionar. Por exemplo permiten facer reaccionar ións (pouco solubles en medios orgánicos poco polares, e moi solubles en auga) e grandes moléculas orgánicas insolubles en auga. Nesta tarefa son imprescindibles en química.
* Estase investigando na creación de moléculas que poidan incorporar no interior da súa estrutura fármacos encapsulados, como o son os [[polímeros]] cristal-líquido colestéricos. Ditos polímeros poden transportar e atrapar moléculas de menor tamaño grazas ás súas '''moléculas anfifílicas''' que se autoasocian. Actualmente o seu estudo baséase no transporte de fármacos específicos e [[biomacromolécula]]s.<ref>Aplicaciones biomédicas de los polímeros [http://www.eis.uva.es/~macromol/curso04-05/bio/encapsulacion.htm] {{es}}</ref>
| |||