Constantin Brâncoveanu: Diferenzas entre revisións

'''Constantin Brâncoveanu''', nado en [[Brâncoveni]] en [[1654]] e finado en [[Istanbul]] o [[15 de agosto]] de [[1714]], foi príncipe de [[Valaquia]] entre [[1688]] e [[1714]].

 

Descendente da familia de [[boiardo]]s Craioveşti e familiar de [[Matei Basarab]], Brâncoveanu naceu na facenda de Brâncoveni, e foi criado na casa do seu tío, o ''[[stolnic]]'' [[Constantin Cantacuzino]]. Chegou a ser involucrado no conflito entre Constantin e [[Şerban Cantacuzino]], e ocupou o trono logo da misteriosa morte de Şerban. Nun principio foi apoiado por Constantin, pero a relacion deviu nun enfrontamento violento. Cantacuzino quedou exiliado, e empezou a promover o seu fillo Ştefan, mentes competía con Brâncoveanu para o apoio do [[Imperio Otomán]], do quen Valaquia era vasalo.

 

O príncipe empezou a negociar alianzas anti-otomanas, nun principio coa [[Casa de Hasburgo]], e despois coa [[Rusia]] de [[Pedro I de Rusia|Pedro I]]. Trala intervención en [[1710]] dos rusos en [[Moldavia]], o príncipe contactou co [[tsar]] e aceptou os seus regalos, mentres a súa rivalidade co príncipe moldavo [[Dimitrie Cantemir]] (o principal aliado rexional dos rusos) evitou unha medida política máis drástica. En lugar diso, Brâncoveanu agrupou tropas valacas en [[Urlaţi]], preto da fronteira moldava, esperando que tropas rusas entrasen no seu país para ofrecer os seus servizos ao tsar, e tamén preparándose para a contra-ofensiva otomana en caso dun cambio de fortunas. Cando varios dos seus boiardos fuxiron cara ao campamento ruso, o príncipe viuse obrigado a elixir en favor dos otomanos ou arriscar ser inimigo do Imperio Otomán, así que devolveu axiña os regalos que recibira dos rusos.

 

As súas cabezas foron levadas sobre paus polas rúas de Istanbul, o que provocou inquedanza na cidade. Temendo unha rebelión, mesmo por parte dos [[Islam|musulmáns]] indignados da inxustiza cometida contra o príncipe e os seus achegados, ordeouse botar os corpos no [[Bósforo]]. Pescadores [[Cristianismo|cristiáns]] recolleron os corpos e os enterraron no Mosteiro Halchi, preto de Istanbul.

 

Foi un gran mecenas da cultura. Durante o seu reinado imprimíronse en [[Bucarest]] moitos textos [[lingua romanesa|romaneses]], [[lingua grega|gregos]], [[lingua eslava|eslavos]], [[lingua árabe|árabes]], [[lingua turca|turcos]] e [[lingua xeorxiana|xeorxianos]], trala instalación dunha imprenta supervisada por [[Antim Ivireanul]]. Durante o seu reinado apareceu en Valaquia o estilo arquitectónico Brâncovenesc, coma síntese das arquitecturas [[Renacemento|renacentistas]] e [[Imperio bizantino|bizantinas]].

 

Empresas culturais coma estas baseáronse no aumento dos impostos, crecemento determinado tamén pola presión fiscal dos otomanos.

 

A intriga que marcou o ascenso de Constantin e o seu reinado, está reflectida nas crónicas do seu tempo, divididas segundo o punto de vista ideolóxico: Mentres ''Letopiseţul Cantacuzinesc'' e ''Cronica Bălenilor'' amosan o retrato oficial do reinado de Brâncoveanu, [[Radu Popescu]] está en contra da política dos donos da [[Casa Cantacuzino]]. A ''Historia Hieroglyphica'' de [[Dimitrie Cantemir]] céntrase no conflito e reflicte a preferencia de Cantemir por [[Constantin Cantacuzino]], logo de se convertiren en familiares logo do matrimonio de Dimitrie Cantemir.

 

}}

 

*[[Anton Maria Del Chiaro]], [http://cimec.ro/Carte/delchiaro/index.html ''Revoluţiile Valahiei'']

*[http://ro.wikisource.org/wiki/Istoria_%C5%A2%C4%83rii_Rum%C3%A2ne%C5%9Fti_de_c%C3%A2nd_au_desc%C4%83lecat_pravoslavnicii_cre%C5%9Ftini ''Letopiseţul Cantacuzinesc''] (en romanés antigo).

*[http://www.credo.ro/sfintii-brancoveni.php Biografía oficial da Igrexa Ortodoxa] {{ro}}

 

[[Categoría:Historia de Romanía]]

[[hu:II. Konstantin havasalföldi fejedelem]]

[[id:Constantin Brâncoveanu]]

[[nl:Constantin Brâncoveanu]]

[[pl:Konstantyn Brincoveanu]]