Acoirazado Bismarck: Diferenzas entre revisións

O ''Bismarck'' completou as preparacións para a súa saída cara o [[Atlántico]] no [[golfo de Gdansk]], reabastecéndose de combustible e deixando o porto de Gotenhafen (na actualidade [[Gdynia]]) para a súa primeira e única misión, co nome en código ''Rheinübung'' nas primeiras horas do [[19 de maio]] de [[1941]]. Estaba acompañado só polo [[cruceiro pesado]] ''[[Cruceiro Prinz Eugen|Prinz Eugen]]''. Outros barcos capitais, como os acoirazados ''[[Gneisenau]]'' e ''[[Scharnhorst]]'', que ían participar na operación, non estaban dispoñibles por problemas mecánicos e danos de combate. Por outra banda, os plans de usar o barco irmán do ''Bismarck'', o ''[[Tirpitz]]'', foron deixados de lado porque aínda non rematara as probas no mar. A pesar destes contratempos, a misión seguiu adiante baixo o mando do Almirante Günther Lütjens. Os alemáns tiñan varios obxectivos: destruir o maior número de buques aliados posible e forzar aos británicos a suspender os convois, aínda que fose temporalmente; compensar a súa débil presencia de submarinos no [[Atlántico]]; desviar forzas navais británicas do [[Mediterráneo]] para reducir os riscos da planeada invasión de [[Illa de Creta - Κρήτη|Creta]] e para permitir o apoio e reforzo dos [[Afrika Korps]] de [[Erwin Rommel|Rommel]] en [[Libia]]; e desgastar os buques de guerra británicos forzados a extender as súas patrullas. Para a primeira parte da viaxe, ata [[Noruega]], preferíuse a ruta do [[mar Báltico|Báltico]] en lugar de cruzar pola [[canle de Kiel]] para chegar ao [[mar do Norte]].