Linguaxe humana: Diferenzas entre revisións

A linguaxe humana máis característica son as [[lingua natural|linguas naturais]], mais tamén se usan outras, como o fume, as sereas das fábricas, os semáforos, a roupa, os xestos, etc.

 

 

 

Un '''síntoma''' ou '''indicio''' é un fenómeno ou acontecemento que está asociado a outro pola sua propia natureza. Así, o fume asóciase ao lume e a febre a unha infección. Pola experiencia relacionamos estas parellas e podemos deducir os segundos membros a partir do primeiros. A información que se obtén, porén, non parte dunha intención comunicativa por parte dunha persoa.

Nos Estados Unidos esta terminoloxía varía un pouco e úsase índice ou indicio para a nosa síntoma, icona para o noso símbolo e símbolo para o noso signo.

 

 

Un '''[[código]]''' é un conxunto de símbolos ou signos máis as regras para a súa combinación correcta.

Unha '''[[mensaxe]]''' é unha utilización concreta válida de signos ou símbolos pertencentes a un código.

 

 

Tanto a emisión (codificación) como a recepción (decodificación) dunha mensaxe esixen que o emisor e o receptor coñezan o código. Nun texto cifrado o receptor non entenderá a mensaxe se non coñece o código.

 

 

[[Saussure]], fundador da [[lingüística]] moderna, distinguiu entre os conceptos de lingua e fala e fixo desta dicotomía un dos seus alicerces. No sistema de comunicación que son as linguas naturais, a lingua é o código e a fala é a súa [[actualización]]. A lingua, polo tanto, é unha entidade abstracta.

[[jbo:rarbau]]

[[ko:자연어]]

[[ku:Zimanê xwezayî]]

[[ms:Bahasa sejadi]]