Pedro Fernández de Andrade: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Inicio o artigo
 
Finalizo edición
Liña 1:
{{Ficha de nobre
{{En progreso}}
|nome = Pedro Fernández de Andrade
|título = II Señor de [[Pontedeume]], [[Ferrol]] e [[Vilalba]]
|imaxe =
|tamaño de imaxe =
|epígrafe =
|mandato = [[1397]]-[[1407]]
|coroación =
|outros títulos =
|nome completo =
|data de nacemento = ?
|lugar de nacemento =
|data de defunción = [[1407]]
|lugar de defunción =
|sepultura = ?
|predecesor = [[Fernán Pérez de Andrade|Fernán Pérez de Andrade, o Bo]]
|rexente =
|sucesor = [[Nuno Freire de Andrade, o Mao]]
|suc-tipo =
|herdeiro =
|consorte =
|cónxuxe = Mencía de Meira
|descendencia = 1.[[Nuno Freire de Andrade, o Mao]]<br />
2.Pedro Fernández de Andrade
|casa real =
|dinastía =
|liñaxe = [[Casa de Andrade]]
|himno real =
|pai = Xoán Freire de Andrade
|nai = María Afonso
|firma =
|escudo =
|lema =
}}
 
'''Pedro''' ou '''Pero Fernández de Andrade''' foi o segundo señor de [[Pontedeume]], [[Ferrol]] e [[Vilalba]]. Era fillo de Xoán Freire de Andrade e sucedeu ao seu tío [[Fernán Pérez de Andrade|Fernán Pérez de Andrade, O Bo]], quen morreu sen descendencia masculina a pesar de ter un fillo que morreu xoven.
 
==A granxa de Reparada==
Pouco se sabe deste cabaleiro, cuxo mandato, de curta duración, non é moi importante. Quizais o feito máis salientable sexa a usurpación da granxa de Reparada (posteriormente [[Covas, Ferrol|Covas]]) que era dominio dos [[Mosteiro de Sobrado|monxes de Sobrado]]. A granxa fundáranna estes monxes con doazóns feitas polo rei [[Fernando II de León e Galicia|Fernando II]] por privilexio dado na [[Coruña]] o 15 de febreiro de [[1158]].
 
A granxa de Reparada incrementou a súa importancia por outro privilexio dado polo rei [[Sancho IV de Castela|Sancho ''el Bravo'']] en [[Lugo]] no ano [[1286]], mediante o cal concedía ao mosterio de Sobrado o [[Wikt:dezmo|dezmo]] da [[Balea|baleaxe]] que se matase no porto de Prioiro, pertencente á granxa de Reparada.
Liña 10 ⟶ 44:
 
==A caza da balea en Galicia==
O porto de Prioiro era un dos que había na idade media para a matanza das baleas que se capturaban nas costas galegas. O seu maior desenvolvemento acadouse nos [[Século XIII|séculos XIII]] e [[século XIV|XIV]] e eran, principalmente, pescadores biscaiños[[Biscaia|biscaiño]]s os que faenaban.
 
A coroa tiña os dereitos do dezmo da baleaxe, así podían facer cesións dese dereito como fixo Sancho ''el Bravo'' cos monxes de Sobrado. Os pescadores de baleas tentaron moitas veces de liberarse deste imposto sen conseguilo, dando lugar a curiosos preitos.
 
A caza de baleas foi minguando por varias razóns que levaron á sobrepesca: Aumentou o número de barcos, mesmo viñan barcos franceses; os portos baleeiros aumentaronaumentaran considerablemente e os barcos aumentaronaumentaran a súa tonelaxe.
 
==Casamento e sucesión de Pedro Fernández==
Casou Pedro Fernández de Andrade con dona Mencía de Meira coa cal tivo dous fillos: [[Nuno Freire de Andrade, o Mao|Nuno Freire de Andrade O Mao]], que o sucedería nos señoríos, e Pedro Fernández de Andrade.
Morreu no ano [[1407]]. Sábese por un documento do 5 de novembro de [[1433]] que a súa viúva, Mencía de Meira, aínda vivía nesa data nas súas casas de Betanzos.
 
==Véxase tamén==
===Bibliografía===
[[Antonio Couceiro Freijomil]]. Historia de Pontedeume, 4ª ed.(1995). Xunta de Galicia. ISBN 84-453-1437-8
 
{{s-start}}
{{s-hou|[[Casa de Andrade]]||?||1407}}
{{s-roy|gl}}
|-
{{s-bef|before=[[Fernán Pérez de Andrade|Fernán Pérez de Andrade, o Bo]]}}
{{s-ttl|title=II Señor de Pontedeume, Ferrol e Vilalba|years=1397 &ndash; 1407}}
{{s-aft|after=[[Nuno Freire de Andrade, o Mao]]}}
{{end box}}
 
[[Categoría:Personalidades da Idade Media de Galicia]]
==Casamento e sucesión de Pedro Fernández==
[[Categoría:Casa de Andrade]]
Casou Pedro Fernández de Andrade con dona Mencía de Meira coa cal tivo dous fillos: Nuno Freire de Andrade O Mao que o sucedería nos señoríos, e Pedro Fernández de Andrade.
Morreu no ano 1407. Sábese por un documento do 5 de novembro de 1433 que a súa viúva, Mencía de Meira, aínda vivía nesa data nas súas casas de Betanzos.