Násir al-Din al-Tusí: Diferenzas entre revisións

'''Abu Jafar Muhammad Ibn Muhammad Ibn al-Hasan Násir al-Din al-Tusí''', coñecido como '''Násir al-Din al-Tusí''' (escrito tamén como '''Nasir al-Dib al-Tusi''' e '''Nadir ad-Din at-Tusi''') foi un [[Filosofía|filósofo]], [[Matemática|matemático]], [[Astronomía|astrónomo]], [[Teoloxía|teólogo]] e [[Medicina|médico]] [[Persia|persa]], nacido en [[Tus]], [[Khorasán (Irán)|Khorasán]] (daquela en [[Persia]] e na actualidad enactualidade [[Irán]]) en [[1201]], e falecido en Khadimanin, preto de [[Bagdad]], en [[1274]].

Escritor polofacéticopolifacético e moi prolífico, o seu nome está inmortalizado coa denominación dun [[cráter]] de 60 km de diámetro na [[Lúa]].

Tusí elaborou táboas moi precisas sobre os movementos planetarios plasmándoos no seu libro ''Zij-i ilkhani'' (As táboas ilkhánicas). Estes libros contiñan posicións en formato tabular coas posiciónesposicións dos planetas e o nome das estrelas. El sistema planetario proposto por el foi o máis avanzado da época e foi usado amplamente até o advenimento do modelo [[heliocentrismo|heliocéntrico]] en tempos de [[Copérnico]]. Entre a época de [[Claudio Ptolomeo|Ptolomeo]] e a de Copérnico considerouse a al-Tusí como o científico máis eminente no campo da observación astronómica.

Inventou unha técnica xeométrica denominada ''[[parella de Tusí]]'' que axuda á solución cinemática do movemento lineal como suma de dous movementos circulares. Al-Tusí calculou o valor de 51' para a precesión dos [[equinocio]]s e fixo enormes achegas á construción e uso dalgúns intrumentosinstrumentos astronómicos, incluíndo os [[astrolabio]]s e os [[Reloxo de sol|cuadrantes solares]].

O famoso observatorio astronómico de [[Maragheh|Maragué]] (ao norte de Irán) construiuseconstruíuse para que este científico desenvolvera o seu traballo.