|
Existen tamén moitos métodos informais de comunicación de traballos científicos, así como de resultados, aínda que a verdadeira validez e importancia de cada un dependerá de cada subcomunidade.
A ''membresía'' (ou conxunto dos membros) das asociacións presentes dentro de cada subcomunidade é, xeralmente, en función da [[educación]], situación [[traballo|laboral]] e afiliación [[institución|institucional]]. [[Socioloxía da ciencia|Sociólogos da ciencia]] que estudaron comunidades científicas a mídomiudo acharon que o [[sexo]], a [[raza]] e a [[clase social]] puideron ser, ás veces, factores influíntesinfluentes para o ingreso.
Histórica e actualmente os científicos usaron variados métodos para determinar quen pertence ou non á comunidade científica, o cal xeralmente se requírerequire para determinar que campos de investigación poden ser marcados como "[[ciencia]]". Algúns campos de coñecemento que aparentan seren científicos son xulgados como fóra das normas da comunidade científica, e por iso son marcados como "[[pseudociencia]]".
O [[método científico]] implicitamente require a existencia da comunidade científica, onde se levan a cabo os imprescindíbeis procesos de revisión por pares e [[reproducibilidade]]. A posición de [[Hume]] (''o [[criterio da verdade]]'') frentefronte a [[Kant]] sentara as bases para plantexamentosformulacións loxicistas, historicistas, estructuralistasestruturalistas, entre outros, no interior da [[filosofía da ciencia]].
[[Karl Popper]] propuxo substituirsubstituír o problema da [[verificación]] polo da [[falsación]]. Para el, unha [[teoría]] é científica se pode ser sometida a unha contrastación falsadora, que é refutábel aínda que fora falsada.<ref>Popper, K. ''La Lógica de la investigación científica''. Madrid: Tecnos. 1982</ref>
É a comunidade científica quen recoñece e sustenta o actual [[consenso científico]] dentro dun campo, ''o [[paradigma]] reinante'', o cal resiste o cambio até que se presente unha verdadeira evidencia substancial e repetida que poda demandandardemandar un [[paradigma|cambio de [[paradigma]] ou novo enfoque ou complemento, de acordo coa teoría de cambio científico establecida por [[Thomas Kuhn]].<ref>A partir de 1961 comenzouse a debater acerca de termos como paradigma, comunidade científica, ciencia normal e revolución científica. De acordo con Kuhn, novas subcomunidades establécense ao redor de novos paradigmas ao desenvolver a súa propia terminoloxía, sentido histórico e sentido de problemas que resolver (e aqueles aos que ignorar).</ref> <ref>Thomas Kuhn, ''The Structure of Scientific Revolutions'' (Chicago: University of Chicago Press, 1962).</ref> <ref>En 1969 Kuhn cambia o termo de paradigma polo de matriz disciplinaria, debido a unha crítica feita pola profesora Margaret Masterman, quen consideraba que Kuhn utilizaba o termo inicial en vinte e un sentidos diferentes. A matriz estaría composta por catro elementos: as xeneralizacións simbólicas, os compromisos compartidos con crenzas, os valores compartidos polas comunidades e os exemplares.</ref>
<ref>En 1969 Kuhn cambia o termo de paradigma polo de matriz disciplinaria, debido a unha crítica feita pola profesora Margaret Masterman, quen consideraba que Kuhn utilizaba o termo inicial en vinte e un sentidos diferentes. A matriz estaría composta por catro elementos: as xeralizacións simbólicas, os compromisos compartidos con crenzas, os valores compartidos polas comunidades e os exemplares.</ref>
[[Imre Lakatos]] propón abordar o problema da avaliacónavaliación obxectiva do desenvolvemento da ciencia en termos de cambios progresivos e cambios dexenerativos de problemas nas series de teorías científicas. Esta continuidade desenvólvese a partir dun verdadeiro programa de [[investigación]].<ref>Imre Lakatos. ''La crítica y el desarrollo del Conocimiento''. Barcelona: Grijalbo. 1975</ref>
== Notas ==
|
