Revisión como estaba o 27 de agosto de 2011 ás 09:49 editar Xose manuel (conversa \| contribucións) 16 edicións Sen resumo de edición ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 27 de agosto de 2011 ás 09:51 editar desfacer Xose manuel (conversa \| contribucións) 16 edicións Sen resumo de edición Edición máis nova →
Liña 24: ===Ligazóns externas=== ''' Adios a Elena Gago'''. Anxeles Penas. Domingo, 31 de julio de 2011(http://www.elidealgallego.com/index.php/opinion/critica-de-arte/24381-adios-a-elena-gago) Liña 31 ⟶ 32: Pois ela amaba a luz e tremía como unha nena ante a escuridade. Queremos crer, necesitamos crer, que o seu paso cara a "o outro lado", o fixo acompañada polos alados anxos da luz e que hoxe o cemiterio de San Amaro ten unha nova luminaria, unha man incorpórea que vai trazando sobre as distancias do mar novas e brancos cuartos, para que ela non sinta o frío da intemperie e repouse alí docemente, amorosamente, no seo acunador da Gran Nai. No ano 2007 o Kiosko Alfonso celebrou a súa última grande exposición, seguímola naquela viaxe de máis de trinta anos e, talvez, sen sabelo, presentimos que chegara ao lintel de si mesma e estaba xa en alerta do invisible sobre a súa cadeira baleira. * '''A muller do Cine Avenida''' Isabel Bugallal \| A Coruña. 29 de julio de 2011 (http://www.laopinioncoruna.es/cultura/2011/07/29/mujer-cine-avenida/518706.html). Isabel Bugallal \| A Coruña Fue a última inquilina do edificio do cine Avenida, no número 7 do Cantón Grande coruñés. Custáralle irse de alí cando Amancio Ortega se fixo dono e señor do inmoble. Pasara toda a súa vida nesa casa, por cuxas ventás vía a baía e os xardíns de Méndez Núñez e do Recheo, e en 2007, tivo que deixar o espazoso piso, onde tamén tiña o seu estudo, para irse a un pequeno apartamento no que apenas podía pintar. Nin pintar, nin se mover, aquela tempada que pasou en cadeira de rodas a causa dunha mala caída. Pero, en canto se recuperou, María Elena Gago, falecida o mércores, foise a un piso grande, como lle gustaban a ela, e recobrou a alegría e as ganas de seguir pintando. ▼ ▲~~Isabel Bugallal \| A Coruña~~ Fue a última inquilina do edificio do cine Avenida, no número 7 do Cantón Grande coruñés. Custáralle irse de alí cando Amancio Ortega se fixo dono e señor do inmoble. Pasara toda a súa vida nesa casa, por cuxas ventás vía a baía e os xardíns de Méndez Núñez e do Recheo, e en 2007, tivo que deixar o espazoso piso, onde tamén tiña o seu estudo, para irse a un pequeno apartamento no que apenas podía pintar. Nin pintar, nin se mover, aquela tempada que pasou en cadeira de rodas a causa dunha mala caída. Pero, en canto se recuperou, María Elena Gago, falecida o mércores, foise a un piso grande, como lle gustaban a ela, e recobrou a alegría e as ganas de seguir pintando. Meses antes de abandonar a casa do Avenida, en abril de 2007, tivo ocasión de volver expoñer no Quiosco Alfonso, onde xa mostrara a súa obra vinte anos antes.

Elena Gago: Diferenzas entre revisións