Mononucleótido de flavina: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
Sen resumo de edición |
||
Liña 1:
[[Ficheiro:Flavin mononucleotide.png|thumb|right|Estrutura química do flavín mononucleótido.]]
O '''mononucleótido de flavina''' ou '''flavín mononucleótido''' ou '''riboflavina-5′-fosfato''', abreviado como '''FMN''' (forma oxidada) e '''FMNH<sub>2</sub>''' (forma reducida), é un [[coencima]] derivado da [[vitamina B2|vitamina B<sub>2</sub>]]. A molécula consta de [[isoaloxacina]], [[ribitol]], que en conxunto forman a riboflavina (vitamina B<sub>2</sub>) e un fosfato, que fosforila a posición 5' do ribitol<ref>Lehninger A. Principios de Bioquímica (1988). Omega. Páxinas 254-255. ISBN 84-282-0738-0</ref>. O FMN funciona como [[grupo prostético]] de varias [[oxidorredutase]]s, como a [[NADH deshidroxenase]] da [[cadea de transporte electrónico]], e como [[cofactor]] noutras deshidroxenases e en certos fotorreceptores biolóxicos da luz azul<ref>Experimental Biophysics - Universidade
Durante o seu ciclo catalítico prodúcese unha conversión entre a súa forma oxidada (FMN), a forma semiquinona (FMNH<sup>•</sup>) e a forma reducida (FMNH<sub>2</sub>), que ocorre en diversas [[oxidorredutase]]s. O FMN é un oxidante máis forte ca o [[NAD|NAD<sup>+</sup>]] e é especialmente útil porque pode tomar parte tanto en transferencias dun electrón coma de dous. Os nitróxenos dos aneis da isoaloxacina da molécula son os que recollen os hidróxenos.
|