André Vesalio: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Xoio (conversa | contribucións)
A 1ª ed. deste artigo é unhha adaptación do correspondente da wiki en es, con algunha achega de wiki en en
 
arranxiños
Liña 1:
'''André Vesalio''', en [[lingua galega|galego]], ou '''Andreas Vesalius''', na súa forma [[latín|latinizada]], son os nomes cos que se coñece habitualmente a '''Andries van Wesel''', nado en ([[Bruxelas]], o [[31 de decembro]] de [[1514]] -e finado en [[Zante]], actual [[Grecia]], o [[15 de outubro]] de [[1564]]), foi un anatomista [[Flandres|flamengo]] do [[Renacemento]], autor dun dos libros máis influíntesinfluentes sobre [[anatomía humana]], ''De humani corporis fabrica'' (''Sobre a estrutura do corpo humano'').
 
Baseando os seus estudos anatómicos na observación directa, desbotou algúns graves erros presentes na obra de [[Galeno]], polo que está considerado como o fundador da [[anatomía]] moderna.
Liña 10:
André serviu tamén a Maximiliano, como [[boticario]], e despois ao seu neto [[Carlos I de España|Carlos V]] como ''valet de chambre''.
 
En [[1528]] Vesalio ingresou na universidade de [[Lovaina]] (''Pedagogium Castrensis'') como estudante de [[arte]]s, pero cando o seu pai foi nomeado ''valet de chambre'', en [[1532]], prefiriupreferiu seguir estudos de [[medicina]] na universidaduniversidade de [[París]], cidade á que se trasladou en [[1533]]. Alí estudou as teorías de Galeno baixo a dirección de [[Jacques Dubois]] (Jacobus Sylvius) e de [[Jean Fernel]]. Foi nesta época cando empezou a interesarse pola anatomía. Para mellorar os seus coñecementos sobre [[osteoloxía]] provísea de ósos no ''Cemiterio dos Inocentes''.
 
Viuse obrigado a abandonar París en [[1536]] a causa da guerra entre [[Francia]] e o Sacro Imperio, regresando a Lovaina. Alí completou os seus estudos baixo a dirección de [[Johannes Winter von Andernach]], graduándose ao ano siguiente. A súa tese, ''Paraphrasis in nonum librum Rhazae medici arabis clariss ad regem Almansorum de affectum singularum corporis partium curatione'', foi un comentario sobre o libro noveno de [[Rhazes]], un médico árabe do [[século X]]. Permañeceu en Lovaina pouco tempo, a causa dunha disputa co seu mestro, instalándose durante un tempo en [[Venecia]] e, en [[1536]], trasladouse á universidade de [[Padua]] (''Universitas aristarum''), onde se doutorou en [[1537]].
 
Inmediatamente despois da súa graduación lle ofreceron o posto de ''explicator chirurgiae'', equivalente a unha cátedra de Cirurxía e Anatomía, na mesma universidade. InmpartiuImpartiu tamén leccións nas universidades de [[Boloña]] e de [[Pisa]].
 
O seu método de ensinanza era revolucionario. Tradicionalmente o profesor ensinaba lendo os textos clásicos (principalmente a obra de Galeno) e a súa exposición era seguida pola disección dun animal, realizada por un [[cirurxián-barbeiro]] baixo a dirección do profesor. Vesalio, en cambio, convertiu a disección na parte máis importante da clase, levándoa a cabo por si mesmo, rodeado polos seus alumnos. Para Vesalio, a observación directa era a única fonte fiábel, o que supoñía unha importante ruptura coa práctica medieval, baseada fundamentalmente nos textos.
 
Recompilou os seus debuxos de anatomía, para uso dos seus estudantes, en táboas anatómicas ilustradas. Cando descubriu que algúns deles estaban sendo copiados, publicounos en [[1538]] co título de ''Tabulae Anatomicae Sex'' (Venecia, 1538). As tres láminas osteolóxicas foron realizadas por Kalkar, a instancias súas; as tres relativas ás vísceras ([[fígado]], [[vea porta]] e xenitais; fígado e [[vea cava]]; [[corazón]] e [[aorta]]) realizounas el mesmo. En [[1539]] publicou tamén unha versión actualizada do vademécumvademecum anatómico de Galeno, ''Institutiones Anatomicae''. Cando esta obra chegou a París, un dos seus antigos profesores publicou un ataque contra ela.
 
En [[1538]] publicou unha obra sobre a [[flebotomía]] ou [[sangría (medicina)|sangría]], que era na época un tratamento que se aplicaba a case cualqueracalquera enfermidade. Existía un debate acerca de cal era o lugar máis adecuado para a extracción de sangue. O procedemento defendido por Galeno consistía en extraer o sangue dun punto cercanopróximo ao da localización da doenza. Sen embargo, a práctica musulmá e medieval prescribía extraer menor cantidadcantidade de sangue dun punto máis distante. A obra de Vesalio apoiaba a opinión de Galeno, e apoiaba os seus argumentos en diagramas anatómicos.
 
En [[1539]] un xuíz de Padua, interesado polos trabajostraballos de Vesalio, fixo que se lle facilitaran os cadáveres dos criminais executados, para a súa disección (práctica, daquela, porhibida). Isto permitiulle mellorar os seus diagramas anatómicos.
 
En [[1541]], mentres estaba en Boloñaa, Vesalio descubriu que as investigaciíonsinvestigacións de Galeno estaban baseadas na disección de animais, e non de seres humanos. Comola disección humana estaba prohibida na [[Roma antiga|antiga Roma]], Galeno diseccionara no seu lugar [[Macaca sylvanus|monos de Berbería]] (''Macaca sylvanus''), crendo que serían anatomicamente similares ao ser humano. Vesalio, apoiándose nas súas propias observacións, publicou unha corrección das ''Opera omnia'' de Galeno, e comezou a escribir o seu propio texto de anatomía.
 
Impertérrito, continuou provocando controversias, esta vez non demostrando os erros de Galeno, senó de [[Mondino de Liuzzi]], e incluso de [[Aristóteles]]: os tres fixeran suposicións acerca da estrutura do corazón e as súas finciónsfuncións que eran claramente erróneas. Por exemplo, Vesalio descubriu que o corazón tiña catro [[cavidade|cavidades]], que o fígado tiña dous [[lobo (anatomía)|lobos]], e que os vasos sanguíneos comezaban no corazón, e non no fígado.
 
==''De Humani Corporis Fabrica''==
[[Ficheiro:Vesalius Fabrica p190.jpg|right|thumb|250px|A ''Fabrica'' de Vesalio contiña moitos debuxsdebuxos extremadamente detallados de diseccións humanas, algúns deles en posturas alegóricas.]]
En [[1543]], Vesalio publicou en [[Basilea]] a súa obra en sete volumes ''De humani corporis fabrica'' (''Sobre a estrutura do corpo humano''), unha innovadora obra de [[anatomía humana]] que dedicou a [[Carlos I de España|Carlos V]]. Aínda que a autoría das ilustracións non está clara, considérase que é obra de varios autores, algúns procedentes do taller de [[Tiziano]] (como Jan Stephen van Calcar), e otrosoutros, como Domenico Campagnola ou o propio Vesalio. Poucas semanas despois publicou unha edición compendiada, para uso de estudantes, ''Andrea Vesalii suorum de humani corporis fabrica librorum epitome'', que dedicou ao príncipe [[Filipe II de España|Filipe]], fillo e herdeiro do emperador.
 
A obra destaca a importancia da disección e do que en adiante se chamou a visión "anatómica" do corpo humano. O termo que utilizou para titular o seu libro, "Fabrica", ten connotacións [[arquitectura|arquitectónicas]]. Na súa descrición parte dos ósos, ligamentos e músculos, que fundamentan a estrutura corporal, para pasar a estudar logo os sistemas conectivos ou unitivos (vasos sanguíneos e nervios) e os sistemas que impulsan a vida. Dos sete libros de que consta a obra, o primeiro trata dos [[óso]]s e [[cartilaxe]]s; o segundo dos [[músculo]]s e [[ligamento]]s; no terceiro descríbense as [[vea]]s e [[arteria]]s; no cuarto, os [[nervio]]s; no quinto, os aparellos dixestivo e reprodutor; no sexto, o corazón e os órganos que o auxilian, como os [[pulmón]]s; o sétimo e último está dedicado ao [[sistema nervioso|sistema nervioso central]] e aos órganos dos sentidos. O seu modelo anatómico contrasta poderosamente cos vixentes no pasado.
Liña 45:
 
==Morte==
Condenado á fogueira por algunhas escuras prácticas, Filipe II cambiou esta sentenza por unha peregrinación a [[Terra Santa]], a cal emprendiuemprendeu en [[1564]]. Embarcou coa flota veneciana de Giacomo Malatesta, vía [[Chipre]]. Cando chegou a [[Xerusalén]] recibiu unha mensaxe do senado de Venecia instándoo a aceptar o seu antigo posto na universidade de Padua, que quedara vacante á morte do seu amigo e alumno [[Gabriele Falloppio|Falopio]].
 
Despois de loitar durante varios días con ventos adversos no [[mar Xónico]], o seu barco debeu atracar na illa de [[Zante]]. Alí morreu pouco despois, cando tiña escasamente cincuenta anos.
Liña 52:
{{commons|Andreas Vesalius}}
 
===BibilografíaBibliografía===
* Dear, Peter (2001): ''Revolutionizing the Sciences: European Knowledge and Its Ambitions, 1500-1700''. Princeton: Princeton Univ. Press.
* Debus, Allen, ed. (1968): "Vesalius", in ''Who's Who in the World of Science: From Antiquity to Present''. 1ª ed. Hannibal: Western Co.
Liña 64:
===Ligazóns externas===
* [http://archive.nlm.nih.gov/proj/ttp/flash/vesalius/vesalius.html ''Turning the Pages''.] Unha edición virtual do ''De Humanis Corporis Fabrica'', de Vesalio. Da U.S. National Library of Medicine.
* [http://vesalius.northwestern.edu/ Andreas Vesalius. Vida e obra] {{en}}.
* [http://www.bium.univ-paris5.fr/histmed/medica/vesale.htm#vonseng André Vésale / Andreas Vesalius] {{fr}}.
 
[[Categoría:Historia da medicina]]