Deterxente: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
SieBot (conversa | contribucións)
Lameiro (conversa | contribucións)
algunhas correccións
Liña 1:
Os '''deterxentes''' son as substancias que teñen a [[propiedade química]] de disolver a sucidade ou as impurezas dun obxecto sen corroelo.
 
A palabra inglesa equivalente é ''detergent''. O termo alemán empregado é ''tensid'', que parece máis preciso, xa que fai referencia directa ás súas propiedades físico-químicaquímicas. En [[medicamentomedicina]] enténdese por ''deterxer'', limpar unha úlcera ou ferida, e denomínanse ''detersorios'' as substancias que se empregan para iso. Isto implica que poidan cualificarse como deterxentes substancias tan dispares como a [[saliva]], o [[xabón]] ou a [[gasolina]] dependendo de sobre que superficies sexan empregadas, xa que cando limpan teñen un efecto deterxente.
Tamén podiamos definir que deterxente é calquera bancia que ten propiedades de disolver a outra sustancia incorporando a sustancia disolta na sustancia deterxente inicial.
 
Tamén podiamos definirentender quecomo deterxente é calquera banciasubstancia que ten propiedadesa propiedade de disolver a outra sustanciasubstancia incorporando a sustanciasubstancia disolta na sustanciasubstancia deterxente inicial.
A maioría dos deterxentes son compostos de sodio do sulfonato de benceno substituído, denominados sulfatos lineais de alquilos (As). Outros son compostos de alquilbencen sulfatos de cadea ramificada (ABS), que se degradan máis lentamente que os As.
 
Até 1970 un deterxente típico de lavandaría de gran potencia contiña 50% de tripolifosfato de sodio (fosfato) e só un 18% das. Como se mencionou anteriormente é o As o que ten a acción deterxente, e desde entón algúns fabricantes reduciron a porcentaxe de fosfatos.
A maioría dos deterxentes son compostos de sodio do sulfonato de benceno substituído, denominados sulfatos lineais de alquilos (As). Outros son compostos de alquilbencen sulfatos de cadea ramificada (ABS), que se degradan máis lentamente que os Asaqueles.
Até 1970 un deterxente típico de lavandaría de gran potencia contiña 50% de tripolifosfato de sodio (fosfato) e só un 18% dasde AS. Como se mencionou anteriormente é o As o que ten a acción deterxente, e desde entón algúns fabricantes reduciron a porcentaxe de fosfatos.
 
==Propiedades==
Na vida diaria enténdese por deterxentes unicamente ás sustancias que disolven as graxas ou a materia orgánica grazas á súa [[tensoactividade]]. Este termo pasou da linguaxe industrial á linguaxe doméstica para referirse a eles en contraposición co xabón. Pero en realidade, o xabón é un deterxente máis.
 
Aínda que os xabóns comparten estas propiedades, os xabóns non son considerados na práctica como deterxentes. Os xabóns deben oa seusúa tensoactividade á propiedade das súas moléculas de ter unha parte [[hidrófilo|hidrófila]] (á súa vez [[lipófobo|lipófoba]]) e outra [[lipófilo|lipófila]] (á súa vez [[hidrófobo|hidrófoba]]) e poder *emulsionar a sucidade insoluble en auga. No [[xabón]], esta propiedade obtense ao oxidar un ácido graxo de cadea longa cun sal alcalinaalcalino, frecuentemente de [[sodio]] ou de [[calcio]]. Este proceso denomínase [[*saponificación]]. O extremo da molécula que contén ao ácido graxo é lipófilo, e o que contén ao átomo alcalino é [[hidrófilo]]. Este foi basicamente a única sustancia tensoactiva utilizada a nivel doméstico até mediados do [[século XX]]. Cando apareceron as lavadoras automáticas creouse unha demanda progresiva de sustancias máis activas e que se comportasen mellor en augas duras, (máis ricas en calcio), xa que estas aumentaban a hidrosolubilidade do xabón, co que era arrastrado antes, diminuíndo o tempo de contacto entre o mesmo e a roupa. Isto sumouse á escaseza de xabón que se produciu durante a [[Segunda Guerra Mundial]]. Apareceron no mercado doméstico produtos deterxentes de orixe industrial que foron incluíndo mesturas de tensoactivos con outras sustancias, (coadxuvantes, como os polifosfatos, silicatos, carbonatos e perboratos, e axentes auxiliares que inclúen entre outras encimas, sustancias fluorescentes, extabilizadores de espuma, colorantes e perfumes). Os primeiros deterxentes deste tipo, derivados do [[benceno]], utilizáronse amplamente nos anos [[Anos 1940|40]] e [[anos 1950|50]], pero non eran solubles nin [[biodegradable]]s, o que os facía ecoloxicamente daniños. Unha segunda xeración de deterxentes, os ''alquilsulfonatos lineais'', resultan menos tóxicos ao ser biodegradables.
 
Cando apareceron as lavadoras automáticas creouse unha demanda progresiva de sustancias máis activas e que se comportasen mellor en augas duras (máis ricas en calcio), xa que estas aumentaban a hidrosolubilidade do xabón, co que era arrastrado antes, diminuíndo o tempo de contacto entre o mesmo e a roupa. Isto sumouse á escaseza de xabón que se produciu durante a [[Segunda Guerra Mundial]]. Apareceron no mercado doméstico produtos deterxentes de orixe industrial que foron incluíndo mesturas de tensoactivos con outras substancias (coadxuvantes, como os polifosfatos, silicatos, carbonatos e perboratos, e axentes auxiliares que inclúen entre outras encimas, substancias fluorescentes, estabilizadores de espuma, colorantes e perfumes). Os primeiros deterxentes deste tipo, derivados do [[benceno]], utilizáronse amplamente nos anos [[Anos 1940|40]] e [[anos 1950|50]], pero non eran solubles nin [[biodegradable]]s, o que os facía ecoloxicamente daniños. Unha segunda xeración de deterxentes, os ''alquilsulfonatos lineais'', resultan menos tóxicos ao ser biodegradables.
O primeiro deterxente (xabonoso) fabricouse en [[Alemaña]] en [[1907]], e consistía nunha mestura de xabón tradicional ao que se engadiu *perborato e *silicato *sódicos. Denominouse coas tres primeiras letras de cada engadido, ''Persil''.
 
O primeiro deterxente (xabonoso) fabricouse en [[Alemaña]] en [[1907]], e consistía nunha mestura de xabón tradicional ao que se engadiu *perborato e *silicato *sódicos. Denominouse coas tres primeiras letras de cada engadido, ''Persil''.
O deterxente ao reaccionar coa auga, comeza a producir espuma, a cal é eficaz no lavado de calquera cousa (roupa, pratos, entre outras cousas). Se non existise xabón, a roña cubriríanos. A auga disolve moitos tipos de sucidade, pero non a graxa. Determinados sales de sodio, coñecidas como xabón, descompoñen a graxa e permiten lavala con auga. O xabón elabórase facendo reaccionar hidróxido sódico con graxas ou aceites, animais ou vexetais. Con todo, algunhas augas conteñen sustancias que reaccionan co xabón e dan un po branco insoluble que forma espuma.
 
O deterxente, ao reaccionar coa auga, comeza a producir espuma, a cal é eficaz no lavado de calquera cousa (roupa, pratos, entre outras cousas). Se non existise xabón, a roña cubriríanos. A auga disolve moitos tipos de sucidade, pero non a graxa. Determinados sales de sodio, coñecidascoñecidos como xabón, descompoñen a graxa e permiten lavala con auga. O xabón elabórase facendo reaccionar hidróxido sódico con graxas ou aceites, animais ou vexetais. Con todo, algunhas augas conteñen sustanciassubstancias que reaccionan co xabón e dan un po branco insoluble que forma espuma.
 
== '''Deterxentes acedos''' ==
Liña 22 ⟶ 24:
 
Estes produtos ofrecen as seguintes vantaxes:
 
* Limpa rapidamente.
* Mellora a aparencia e adherencia das superficies.
* Non mancha.
 
==Véxase tamén==
Aplicación de Deterxentes acedos:
===Outros artigos==
* [[Xabón]]
* [[*Tensoactivo]]
 
===Ligazóns externas===
1.- Humedecer a superficie antes de aplicar.
* [http://www.elsiglodedurango.com.mx/arquivo/84822.o-*quimico-fala.século ''A químico fala. O Século de Durango'']
 
* [http://www.argentus.fluo.net *Argentus-Asesorías Químicas, Deterxentes]
2.- A aplicación débese facer cun rodete, o produto débese aplicar sen diluír ou ben diluír nunha proporción de 1l de deterxente por 3 de auga.
 
3.- Despois de aplicar espere de 8 a 12 minutos a que o produto penetre na superficie.
 
4.- Frote a superficie, cun cepillo de cerdas plásticas ou metálicas, dependendo da dureza dos residuos, até retiralos por completo.
 
5.- Unha vez que eliminou todos os residuos, molle a superficie con auga e xabón até eliminar por completo o deterxente acedo e neutralizar a superficie.
 
 
'''Precaucións:'''
 
* Non exceda a dosificación recomendada e non deixe o deterxente acedo sen neutralizar por moito tempo, xa que a superficie pódese deteriorar.
* Non utilice o produto para limpar superficies de metal ou aceiro como: *cimbras, tubaxe metálica, aceiro de reforzo, *etc, xa que o produto podería *corroerlas.
 
==Enlaces externos==
*[http://www.elsiglodedurango.com.mx/arquivo/84822.o-*quimico-fala.século A químico fala. O Século de Durango]
 
*[http://www.argentus.fluo.net *Argentus-Asesorías Químicas, Deterxentes]
 
==Véxase tamén==
*[[Xabón]]
*[[*Tensoactivo]]
 
[[Categoría:Hixiene]]