José Maria Eça de Queirós: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m r2.5.2) (bot Engadido: pl:José Maria de Eça de Queirós |
m →Biografía: arranxiños |
||
Liña 3:
'''José Maria Eça de Queirós''' (na grafía decimonónica portuguesa '''Eça de Queiroz''') nado na [[Póvoa de Varzim]] o [[25 de novembro]] de [[1845]] e finado en [[París]] o [[16 de agosto]] de [[1900]], foi un escritor e diplomático portugués, considerado como un dos máis grandes novelistas de todos os tempos. Eça figura no canon literario occidental elaborado polo crítico [[Harold Bloom]].
==
Eça de Queirós era fillo de achego dun maxistrado. Realizou os seus estudos secundarios na cidade do [[Porto, Portugal|Porto]], e ao seu remate pasou a estudar [[Dereito]] na [[Universidade de Coímbra]], no centro do país, na que se licenciou en [[1866]]. En Coímbra fixo relacións con varios contemporáneos, nomeadamente con o poeta [[Antero de Quental]], con o cal conservaría a amizade ao longo da súa vida. Pouco despois fundaría o bisemanario ''Distrito de Évora''.
A finais de [[1867]], trasladouse para [[Lisboa]], onde un despacho de [[avogado]], con apoio do seu pai. Nos anos seguintes formou parte do [[Cenáculo]], un círculo intelectual do que formaba parte tamén o seu amigo Antero de Quental; con eles participou nas [[Conferencias do Casino]], actos que criticaban a prostración artística portuguesa.
Pasou despois a [[Leiria]], onde traballou como administrador do seu concello durante case un ano. No intermedio Eça viaxou até o Exipto, onde asistíu á inauguración do [[Canle de Suez|Canal de Suez]]. A súas impresións foron agrupadas como "O Egipto" ([[1869]]). No ano 1870, Eça presntouse ao concurso público para o corpo diplomático portugués, pasando as probas correspondentes. Foi destinado como cónsul para [[A
En [[París]], na súa residencia de [[Neully]], morreu prematuramente, vítima da tuberculose.
| |||