Enric Miralles: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Xoacas (conversa | contribucións)
Desfíxose a edición 1858669 de WikitanvirBot (conversa)
Liña 3:
 
==Traxectoria==
Estudou [[Arquitectura]] en [[Barcelona]], mudándose logo cara á [[Universidade de Columbia]] en [[New York]]. Comezou a suasúa andaina profesional no estudio de [[Albert Viaplana]] e [[Helio Piñon]], onde permaneceu ata o ano [[1983]]. O mesmo tempo foi mestre adxunto nas dúas [[universidade]]s nas que estudiara. Creou entón o seu propio escritorioestudio de Arquitectura xunto coa suasúa primeira [[muller]], [[Carme Pinós]], de onde sairon xa obras de proxección internacional.
 
Cando Enric casou por segunda vez, desta volta coa [[italia]]na [[Benedetta Tagliabue]], tamén arquitecta, reorganizou o seu escritorioestudio, que pasou a chamarse [[EMBT]], e lograron traballos moi importantes dende diferentes partes do [[mundo]]. Os dous derradeiros [[ano]]s da sua [[vida]] estivo dedicado ao seu máis importante proxecto, o [[parlamento]] de [[Escocia]]. É unha obra de pleno "estilo Miralles", respectando o lugar e as tradicións (de xeito que se pode apreciar moi claramente, por exemplo, a influencia do arquitecto escocés [[Charles Rennie Mackintosh]] na mesma), creando "tensións visuais" que varian dependendo da posición que se escolla, a [[luz]], a [[hora]] do [[día]], etc.
 
Na súa vida, Enric recibiu numerosos [[premio]]s, como o [[León de ouro]] da [[Bienal de Venecia]] no ano [[1996]]. Foi mestre en numerosas universidades de prestixio, incluíndo a cátedra "Kengo Tange" da [[universidade Harvard]], que ocupou dende [[1992]].
Liña 11:
Morreu prematuramente os 45 anos de idade, e non puido rematar moitísimas das suas obras, incluindo o Parlamento Escocés ou o edificio de [[Gas Natural]] en Barcelona.
 
A súa esposamuller, Benedetta, mantén o estudio EMBT funcionando, e está a remata-las [[obra]]s [[deseño|deseñadas]] por Enric, seguindo as súas ideas, aparte de gañar outros concursos sempre co estilo que tiña o arquitecto catalán.
 
Enric Miralles foi a última grande promesa da arquitectura española: coa súa idade xa chegara a un alto nivel de deseño e comprensión da realidade. Tiña moitísimos traballos e a súa obra amosa a dunha mente, recoñecida no mundo da arquitectura con só 45 anos de idade.