Gran Ducado de Toscana: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Arranxiños |
Sen resumo de edición |
||
Liña 72:
==Goberno dos Habsburgo-Lorena==
{{AP|Habsburgo}}
Desde de principios da década de [[1730]] diversas cortes europeas realizaran movementos diplomáticos sobre a causa sucesoria do Grande Ducado de Toscana. Sen
[[Ficheiro:Martin van Meytens 006.jpg|thumb|left|180px|Francisco de Lorena, gran duque de Toscana, e emperador do de Austria (Francisco II)]]
Liña 79:
Aceptado este acordo, España abandonaría calquera disputa na [[Guerra de Sucesión austríaca]].
Desactivada a fronte española, o emperador Carlos VI negociou directamente con [[Francia]] a aceptación definitiva da súa filla primoxénita como a herdeira das súas posesións. O esposo da arquiduquesa María Teresa, o duque [[Francisco I do Sacro Imperio Romano|Francisco de Lorena]]
Desta complicada maneira e no curso da guerra de sucesión polaca, e coa accesión de [[María Teresa I de Austria]] ao trono austríaco, a familia dos [[Habsburgo-Lorena]] conseguiu o poder sobre o Gran Ducado de Toscana.
Liña 94:
O ano [[1786]], o Gran Ducado de Toscana foi o primeiro estado do mundo en abolir a [[pena de morte]].
Á morte do emperador [[Xosé II do Sacro Imperio Romano|Xosé II]] sen
==Guerras napoleónicas==
{{AP|Guerras napoleónicas|Reino de Etruria}}
Coa entrada das [[Guerras napoleónicas|tropas napoleónicas]] na [[Italia|península Italiana]] o
ano [[1801]], a familia gran ducal foi
[[Ficheiro:Map Kingdom of Etruria.jpg|thumb|Situación do [[Reino de Etruria]]]]
O Gran Ducado de Toscana, con máis de 250 anos de historia, foi disolvido pola diplomacia napoleónica e, xunto coa [[República de Lucca]], serviu para crear o [[Reino de Etruria]] polo [[Tratado de Aranjuez (1801)|tratado de Aranjuez]] de [[21 de marzo]] de [[1801]] entre Francia e España, en favor de [[Luís I de Borbón-Parma|Luís I de Parma]] e a súa descendencia, con cláusula de reversión á familia real española en
Etruria foi cedida a Francia polo tratado secreto de [[Fontainebleau]] de [[27 de outubro]] de [[1807]], e integrada no [[Imperio francés|Primerio Imperio francés]], con [[Parma]] e [[Plasencia (Italia)Piacenza]] por decreto do [[24 de maio]] de [[1808]]. O [[2 de marzo]] de [[1809]], o ''Goberno Xeral'' dos tres departamentos que se formaron en Toscana (Departamentos de [[Arno]], [[Mediterráneo|Mediterráneo]] e [[Ombrone|Ombrone]]) foi elevado a ''Gran dignidade do Imperio'', e atribuída a [[Elisa Bonaparte]], irmá de [[Napoleón]]. Non se pode propiamente falar dun [[Gran Ducado]] soberano, xa que [[Toscana]] formaba parte do Imperio francés, senón máis ben dun título honorífico.<ref>[http://www.histoire-empire.org/noblesse/grands_ducs.htm www.histoire-empire.org]</ref>.
Liña 163:
=====Pretendentes ao título=====
* [[1860]] - 1908: Fernando IV de Toscana
* [[1908]] - 1942: Leopoldo
* [[1942]] - 1948: Pedro Fernando de Toscana
* [[1948]] - 1984: Godofredo de Toscana
Liña 174:
==Véxase tamén==
{{commonscat|Grand Duchy of Tuscany}}
===Outros artigos===▼
* [[Ducado de Florencia]]▼
* [[Reino de Etruria]]▼
* [[Toscana]]▼
===Bibliografía===
* Acton, Harold (1980): ''The Last Medici''. London: Macmillan. ISBN 0-333-29315-0
Liña 186 ⟶ 179:
* Hale, J. R. (1977): ''Florence and the Medici''. London: Orion books. ISBN 1-84212-456-0
* Saint-Priest, M. (1912): ''De Mémoire touchant les différents droits que divers princes et autres pourraient prétendre sur les estats possédez par Cosme III, grand-duc de Toscane, au cas que luy, le prince son fils et l'électrice palatine sa fille mourussent sans enfant'', publicado en ''Recueil des instructions données aux ambassadeurs de France''. Volume XIX: Florence, Modène, Gênes. Por Edouard Driault. Paris: Félix Alcan.
* Strathern, Paul (2003): ''The Medici: Godfathers of the Renaissance''. London: Vintage books. ISBN 978-0-099-52297-3
▲===Outros artigos===
▲* [[Reino de Etruria]].
▲* [[Toscana]].
[[Categoría:Ducados|T]]
[[Categoría:Toscana]]
[[Categoría:Estados desaparecidos]]
[[ar:دوقية توسكانا الكبرى]]
|