Historia da botánica: Diferenzas entre revisións

Debido ao intenso aproveitamento das [[planta]]s por parte dos [[ser humano|humanos]], o estudo das mesmas, ou [[botánica]], é das especialidades do saber que deixou rexistros máis antigos. Os primeiros escritos de que se ten noticia corresponden a catálogos ou guías de plantas alimenticias ou [[medicina]]is. Un exemplo disto é o ''Libro de xardinería'' de [[Marduk-Apal-Iddina II]] (do [[século -8|século VIII AC]]), rival de [[Sargón de Asiria]] e gobernante de [[Babilonia]], que trata das plantas comestibles, [[forraxe]]iras, condimenticias, medicinais ou ornamentais que se cultivaban por entón en [[Mesopotamia]].

 

 

 

Os romanos abordaban todo cun sentido máis práctico, menos emparentado coa ciencia pura que coa enxeñería ou a ciencia aplicada. Ese carácter práctico atopámolo na obra de [[Plinio o Vello]] (23-79), ''Naturalis Historia'' (Historia Natural), onde a atención prestada ás plantas é, por outra banda, moi limitada. A mesma orientación práctica anima a obra de [[Dioscórides]] (s. I), médico grego ao servizo do exército imperial romano, cuxa obra ''De materia medica'' está dedicada, como o seu título indica, ás fontes dos medicamentos. Non ten nada que ver coa obra de Teofrasto, que é unha verdadeira enciclopedia botánica.