Gran Ducado de Toscana: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m r2.7.1) (bot Engadido: en:Grand Duchy of Tuscany, simple:Grand Duchy of Tuscany |
Algúns arranxos |
||
Liña 1:
{{
{{país_desaparecido
Liña 43:
Restablecido en [[1814]] despois da caída de Napoleón, desaparece finalmente coa súa anexión ao [[Reino de Sardeña]] o ano [[1859]] (desde [[1861]] [[Reino de Italia]]).
Asentouse sobre o [[Ducado de Florencia]], que substituíra a antiga [[República de Florencia]] desde o ano [[1532]] e, dirixido pola familia dos [[Medici]] desde o seu inicio, foi ampliándose sucesivamente. O ano [[1559]] anexionou a [[República de Siena]], e o ano [[1847]] o [[Ducado de Lucca]].
Desde [[1737]], e despois de [[1814]] até a súa disolución, foi gobernado pola familia [[Habsburgo-Lorena]]. A súa capital foi a cidade de [[Florencia]].
Liña 56 ⟶ 58:
Ao retorno dos [[Medici]] en [[1512]] púxose á fronte do goberno da cidade o cardeal Xulio, fillo natural de [[Xuliano de Medici|Xuliano Cosme]], que en [[1522]] sería elixido [[papa]] co nome de [[Clemente VII]].
Sen embargo, en [[1527]], despois do [[Saco de Roma]] por parte das tropas de [[Carlos I de España|Carlos V]], os florentinos rebeláronse, proclamando de novo a república.
Para derrotar a este último réxime republicano foi necesario que se aliaran o papa Medici e o Emperador. Despois do sitio de Florencia (o denominado ''longo sitio''), en [[1531]] [[Alexandre de Medici]] toma posesión do goberno da cidade. O ano seguinte será nomeado [[Ducado de Florencia|Duque]]. Morreu en [[1537]] a mans de [[Lorenzino de Medici]], tamén chamado ''Lorenzaccio''.<ref>Feito sobre o que o poeta e dramaturgo francés [[Alfred de Musset]] escribiu unha obra de teatro.</ref>
Liña 62 ⟶ 66:
O goberno foi asumido por [[Cosme I de Medici|Cosme]], fillo de [[Giovanni dalle Bande Nere]], descendente doutra rama, sobriño de Lorenzo o Magnífico.
O novo duque iniciou unha política expansionista que culminaría coa conquista da [[República de Siena]] ([[1555]]), ratificada polo rei [[Filipe II de España]] no [[tratado de Londres]] ([[1557]]), que suporía tamén a creación do [[Estado dos Presidios]] (baixo soberanía española) no [[Arxentario]], antiga zona de influenza de [[Siena]].
Por [[bula]] emitida polo papa [[Pío V]] o [[27 de agosto]] de [[1569]] Cosme alcanza o título de Gran Duque de Toscana. Á súa morte ([[1574]]) sucédeo seu fillo [[Francisco I de Medici|Francisco]]. Os Medici continuarían gobernando o gran ducado até a morte de [[Xoán Gastón de Medici|Xoán Gastón]], en [[1737]], data en que a Toscana, ao carecer de lexítimo herdeiro, pasará a mans de [[Francisco I de Lorena]], duque de [[Lorena]], esposo de [[María Teresa de Habsburgo|María Teresa]], arquiduquesa de Austria, baseándose nos tratados establecidos polas dinastías europeas en [[1735]].
Liña 69 ⟶ 73:
{{AP|Habsburgo}}
Desde de principios da década de [[1730]] diversas cortes europeas realizaran movementos diplomáticos sobre a causa sucesoria do Grande Ducado de Toscana. Sen súbida, o candidato mellor situado era o infante [[Carlos III de España|Carlos de Borbón]], fillo do rei [[Filipe V de España]] e de [[Isabel de Farnesio]]. Carlos herdara dereitos sucesorios sobre o trono florentino por parte da súa nai; a [[Farnesio|familia Farnesio]] estaba emparentada coa familia gran ducal.
[[Ficheiro:Martin van Meytens 006.jpg|thumb|left|180px|Francisco de Lorena, gran duque de Toscana
O ano [[1735]], no curso da [[Guerra de Sucesión de Polonia]], as diplomacias española e austríaca pactaron varios acordos sobre a cuestión florentina, polos cales a aínda poderosa Monarquía Española aceptaba como duquesa de Toscana á filla do emperador [[Carlos VI do Sacro Imperio Romano|Carlos VI]], a arquiduquesa [[María Teresa I de Austria]], e o emperador cedería o [[Reino das Dúas Sicilias]] ao infante [[Carlos III de España|Carlos de Borbón]], a cambio do [[Ducado de Parma]] (que pasaría ao seu irmán) e da renuncia dos seus dereitos ao trono do Gran Ducado de Toscana.
Aceptado este acordo, España abandonaría calquera disputa na [[Guerra de Sucesión austríaca]]. Desactivada a fronte española, o emperador Carlos VI negociou directamente con [[Francia]] a aceptación definitiva da súa filla primoxénita como a herdeira das súas posesións. O esposo da arquiduquesa María Teresa, o duque [[Francisco I do Sacro Imperio Romano|Francisco de Lorena]] cederia o [[Ducado de Lorena]] ao rei [[Estanislao I de Polonia]], monarca destronado en [[1735]] e sogro do rei [[Luís XV de Francia]], a cambio dunha xenerosa compensación económica e do Gran Ducado de Toscana. O Ducado de Lorena se integraría en Francia á morte de Estanislao, o que ocorreu en [[1766]].
Desta complicada maneira e no curso da guerra de sucesión polaca, e coa accesión de [[María Teresa I de Austria]] ao trono austríaco, a familia dos [[Habsburgo-Lorena]] conseguiu o poder sobre o Gran Ducado de Toscana.
[[Ficheiro:Leopold II.jpg|thumb|right|
Desde o ano [[1737]] até [[1765]] foi o propio emperador [[Francisco I do Sacro Imperio Romano]] quen gobernou o Gran Ducado de forma directa desde [[Viena]].
Liña 82 ⟶ 88:
Á morte deste o seu fillo, [[Leopoldo II do Sacro Imperio Romano|Leopoldo I de Toscana]], instalouse en [[Florencia]] e impulsou importantes reformes de carácter [[ilustración|ilustrado]] no goberno e nas finanzas florentinas.
Desde o [[século XVII]] a cidade de Florencia caera, igual que outras cidades italianas, noutrora prósperas, nunha progresiva decadencia.
O gran duque Leopoldo encargouse de mellorar o sistema impositivo, de permitir novas prácticas [[comercio|comerciais]] e de impulsar unha incipiente [[industrialización]] do Gran Ducado que permitiu un certo auxe económico. O ano [[1786]], o Gran Ducado de Toscana foi o primeiro estado do mundo en abolir a [[pena de morte]].
Liña 99 ⟶ 107:
==Restauración e unión ao Reino de Italia==
{{AP|Unificación italiana}}
Coa derrota militar de [[Napoleón Bonaparte]] o ano [[1814]], o Gran Ducado de Toscana foi devolto á familia dos [[Habsburgo|Habasburgo-Lorena]].
[[Ficheiro:FerdinandVierteToskana.jpg|left|thumb|150px|Fernando IV de Toscana, último Gran Duque]]
Liña 167 ⟶ 176:
===Outros artigos===
* [[Ducado de
* [[Reino de Etruria]]
* [[República de Florencia]]
Liña 173 ⟶ 182:
===Bibliografía===
* Acton, Harold (1980): ''The Last Medici''. London: Macmillan. ISBN 0-333-29315-0
* Frieda, Leonie (2005): ''Catherine de' Medici''. London: Orion books. ISBN 0-75382-039-0
* Hale, J. R. (1977): ''Florence and the Medici''. London: Orion books. ISBN 1-84212-456-0
* Saint-Priest, M. (1912): ''De Mémoire touchant les différents droits que divers princes et autres pourraient prétendre sur les estats possédez par Cosme III, grand-duc de Toscane, au cas que luy, le prince son fils et l'électrice palatine sa fille mourussent sans enfant'', publicado en ''Recueil des instructions données aux ambassadeurs de France''. Volume XIX: Florence, Modène, Gênes. Por Edouard Driault. Paris: Félix Alcan.
* Strathern, Paul (2003): ''The Medici: Godfathers of the Renaissance''. London: Vintage books. ISBN 978-0-099-52297-3
[[Categoría:Ducados|T]]
| |||