Marco aberto de lectura: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
|||
Liña 1:
[[Ficheiro:DNA ORF.gif|thumb|Esquema dun marco aberto de lectura, que inclúe o [[codón de inicio]] (ou ''start'') e o [[codón de parada|de parada]] (ou ''stop'')]].
En [[xenética]] chámase '''marco aberto de lectura''', '''pauta aberta de lectura''' ou '''ORF''' (''Open reading frame'') a calquera secuencia de [[ADN]] comprendida entre un [[codón de inicio]] da tradución e un codón de terminación, que potencialmente podería servir para codificar unha proteína. Está limitado polas rexións non traducidas ou [[UTR]] (''Untranslated Regions'').
Os ORFs utilízanse para buscar xenes que codifican proteínas en secuencias de nucleótidos <ref name=deonier2005p25>[[#deonier2005|Deonier 2005]], p. 25</ref>. A procura de ORFs está facilitada polo uso de ferramentas bioinformáticas, que utilizan algoritmos que buscan os codóns de inicio ou parada. Cando se encontra un ORF é un bo indicio de que a secuencia pode ser un xene, do cal o ORF formará parte. O descubrimento dun codón de parada nunha secuencia non é por si só indicio de que hai alí un xene, xa que o codón de parada pode formarse por pura casualidade (nunha secuencia con igual cantidade de nucleótidos de cada clase é esperable que apareza un codón de parada de forma aleatoria unha vez cada 25 codóns). As ORF que conteñen xenes son xeralmente longas, duns 300-400 codóns, o que é suficiente para o tamaño típico dunha proteína. Se son moi curtas non soen ser xenes. É máis doado atopalas en procariotas ca en eucariotas, xa que estes últimos teñen intróns intercalados non codificantes, e neles é mellor estudar a secuencia do ARNm maduro.
| |||