Revisión como estaba o 16 de maio de 2011 ás 18:12 editar Miguelferig (conversa \| contribucións) 242.249 edicións Sen resumo de edición ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 16 de maio de 2011 ás 18:13 editar desfacer Miguelferig (conversa \| contribucións) 242.249 edicións Sen resumo de edición Edición máis nova →
Liña 7: Estruturalmente un proteasoma é un complexo con forma de bocoi que contén un "núcleo" composto de catro aneis apiados arrededor dun poro central. Cada un destes aneis está composto por sete proteínas individuais. Os dous aneis internos conteñen subunidades proteicas β, conformando os [[sitio activo\|sitios activos]] das [[protease]]s. Estes sitios sitúanse nas caras internas dos aneis, de tal xeito que a proteína que vai ser degradada teña que entrar a través do poro antes de ser procesada. Os dous aneis exteriores conteñen subunidades α, cuxa función é mantener una "porta" pola cal as proteínas poidan entrar ao bocoi. As subunidades α son controladas por rexións reguladoras, ás veces chamadas "pestanas", que recoñecen os compostos poliubiquitínicos nos substratos das proteínas e comezan o proceso de degradación. O proceso de ubiquitinación xunto co proceso de degradación proteasómica recibe o nome de sistema ubiquitino-~~proteosómico~~proteasómico. A degradación ~~proteosómica~~proteasómica é un mecanismo esencial en varios procesos celulares, incluíndo o [[ciclo celular]], a regulación da [[expresión xénica]] e as respostas ao [[estrés oxidativo]]. A importancia da degradación proteica dentro das células e o papel da ubiquitina en dito proceso foi recoñecido co [[Anexo:Premio Nobel de Química\|Premio Nobel de Química]] en [[2004]], outorgado a [[Aarón Ciechanover]], [[Avram Hershko]] e [[Irwin Rose]].<ref name=Nobel>{{Cita web \|url=http://nobelprize.org/nobel_prizes/chemistry/laureates/2004/ \|título=Nobel Prize Awardees in Chemistry, 2004 \|fechaacceso=11-12-2006 \|autor=Nobel Prize Committee \|año=2004 }}</ref>

Proteasoma: Diferenzas entre revisións