Penouta, Correxais, Vilamartín de Valdeorras: Diferenzas entre revisións

PENOUTA, que significa en galego penedo grande, ou penedo elevado. Esta pequena aldea rural sitúase no concello de Vilamartín de Valdeorras, no oriente ourensán de Galiza (España). Ó carón do río Sil, na súa marxe Sur, e baixo a Serra do Eixo. A altitude do núcleo poboacional é aproximadamente duns 300 metros sobre o nivel do mar. É coñecido polos seus caldos vitivinícolas de gran calidade, pola romaría do San Benito, patrón relixioso, que preside a fermosa Capela restaurada. Estupendo lugar para o sendeirismo e o paseo. Accédese mediante estrada rural da Deputación de Ourense, polo Oeste dende Valencia do Sil e a Rúa de Valdeorras, e polo Este dende Arnado e O Barco de Valdeorras, actualmente pola ponte entre esta aldea e Penouta, coñecido coma a Ponte de Xosé Luis Baltar, dende a marxe norte do río en Vilamartín, e tamén se accede peatonalmente por unha fermosa ponte colgante sobre o río Sil, coñecida coma a Pasarela de Penouta. Antes de existir dita ponte, e o embalse do salto do Sil en Valencia do Sil, o acceso era mediante barca, con porto fluvial, tanto para persoas como para gando e mercadorías. Na actualidade, a aldea de Penouta, conta con poucos veciños, pero noutros anos chegou a contar con máis de 200 habitantes. Economía basada na agricultura doméstica, vitinícola e ganadería bovina. Hoxe en día, non rexistra xa ningunha actividade gandeira. Na época do Réxime franquista tivo escola propia situada no propio núcleo poboacional. Noutros tempos, pertenceu ós dominios do condado de Rivadavia. Estivo baixo a influencia do Convento dos Trinitarios de Correxais, por isto ata hai ben pouco tempo pertenceu á parroquia de San Pedro, sita en Correxais, actualmenete pertence á parroquia de Vilamartín. ___