Comisario Maigret: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Xues (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Xues (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 4:
== Datos Biográficos ==
 
Ao longo das obras que teñen ao comisario Maigret como protagonista, Georges Simenon fornecerá aos lectores dos datos biográficos do protagonista, nomeadamente na novela Les mémoires de Maigret, [[1951]]. Porén, algúns deles son contradictorios entre si (así, na novela Le revolver de Maigret ([[1952]]) dise que Jules-Joseph Anthelme é o seu nome completo mentres que na novela La Première enquête de Maigret, 1913 ([[1948]]) darase como tal nome o de Jules Amédée François)
 
Jules Maigret nace na localidade de Saint-Fiacre (trasunto literario de Paray-le-Frésil), perto da cidade de Moulins, na rexión francesa de [[Auvernia]] a finais do século [[XIX]].
Liña 10:
É fillo de Evariste, o administrador do [[castelo]] de Saint-Fiacre, cuxa actividade profesional era a de xestionar as perto de tres mil héctares que, divididas en diversas granxas, estaban arrendadas a distintos caseiros. O seu avó fora un destes arrendatarios.
 
Sendo el aínda un cativo, a súa nai morre nas complicacións dun parto do que seríahabía ser o seu segundo fillo.
 
Interno nun instituto de Moulins por uns meses, ao non se adaptar, o seu pai decide envialo á cidade [[Bretaña (histórica)|bretoa]] de [[Nantes]], xunto dos seus tíos.
 
Pasa as vacacións con seu pai até a morte deste, aos 46 anos.
Liña 22:
Nunha festa coñece a Louise Léonard, natural de Colmar na [[Alsacia]], coa que casará pouco tempo despois. O matrimonio non puido ter fillos.
 
Maigret é un home de de vida sinxela: gosta da comida tradicional, a compañíacompaña da súa muller con quen partilla sesións de [[cinema]] e largos paseos, a cervexa, os licores caseiros.
 
Ao pasar ao retiro instálase nunha pequena casa en Meung-sur-Loire, no departamento do Loiret, na marxe norte do [[Loira]].
Ao pasar ao retiro instálase nunha pequena casa na vila de Meung-sur-Loire, no departamento do Loiret, na marxe norte do [[Loira]].
Dedicarase dende entón, acoa excepción dalgunhas intervencións en casos puntuais, á pesca, a xogar ás cartas, coidar ada súa curtiña. Actividades simples, á marxe das grandes resposabilidades como alto funcionario e home de sona do pasado.
== Método de investigación ==
 
A morte da súa nai, en parte debida á má intervención dun médico alcohólico, deixa unha fonda pegada en Maigret. Convencido de que hai xente que se empeña en seguir un camiño para o que non está capacitada, xa dende mozo soña cunha ocupación que non existe, ser reparador de destinos, advertir á xente que empeñarse en algo para o que non se está chamado leva ao desastre.
Andado o tempo Maigret cre ver na [[psicoloxía]] algo semellante á inexistente profesión de reparador de destinos.
 
En certo senso, este devezo xuvenil traducirase logo no seu método de traballo. Para as súas investigacións é vital pórse no lado da xente, tratar de comprendela, vivir as súas circustancias, o seu ambiente, coñecer os seus costumes, a súa maneira de pensar. Segundo a súa experiencia, as persoas que cometen crimes son, polo xeral, xente do común ás que as un camiño equivocado arrastra ao delito.
 
En certo senso, este devezo xuvenil traducirase logo no seu método de traballo. Para as súas investigacións é vital pórse no lado da xente, tratar de comprendela, vivir as súas circustancias, o seu ambiente, os seus costumes, a súa maneira de pensar. Segundo a súa experiencia, as persoas que cometen crimes son, polo xeral, xente do común ás que as un camiño equivocado arrastra ao delito.
Home de gran sensibilidade humana, a pesar de que o seu traballo pono en contacto coas miserias do home, é unha persoa optimista, que confía no ser humano e na xente sinxela.
Pola contra, os ambientes burgueses e aristocráticos incomódano, pois aos seus ollos tenden a enmascarar as súas miserias co luxo, o poder e ostentación.
 
== Os seus colaboradores ==
 
Lucas, é o máis antigo dos homes ao cargo do comisario Maigret, ao que sustitue cando está de vacaciones ou se atopa fóra de Paris. É dos seus colaboradores o máis querido e próximo. Malia ser un home bastante máis pequeno e groso que o comisario, imitaimitao ono seu comportamento e mesmo os seus xestos.
Albert Janvier, alto e delgado, en oposición a Lucas, é o segundo nos seus afectos e na confianza após Lucas.
 
Albert Janvier, alto e delgado, en oposición a Lucas, é o segundo nos seus afectos e na súa confianza após Lucas.
 
Torrence, xeralmente chamado o gordo Torrence pola súa constitución física, malia morrer na primeira das novelas da serie( Pietr-Le-Letton, 1931) aparecerá decote nas novelas e relatos de Maigret. Caracterízao ser amante da comida e da bebida, así como ser falangueiro e mesmo algo infantil.
 
Albert Lapointe é o máis novo dos seus colaboradores. Malia a inexperiencia propia da súa mocidade, o seu celo profisional e a súa seriedade convérteno nun gran policía e nun colaborador moi querido.
 
Charles Joseph Lognon, tamén chamado o inspector desgrazado. Non está ás ordes directas do comisario Maigret pois non pertence á brigada do Quai des Orfèvres. Traballa na comisaría de [[Montmartre]]. De aspecto lúgubre, desordenado e enfermizo, é ben querido por Maigret pois, alén das súas cuitas e do seu aspecto, é un home de vontade de ferro e un excelente policía.
 
Liña 44 ⟶ 52:
 
Unha boa parte das novelas de Maigret transcorre en París. Son escenarios habituais o seu despacho do Quai des Orfèvres, a súa morada no Boulevard Richard-Lenoir e os diversos barrios, coas súas xentes, as súas tabernas e os seus restaurantes.
Tamén son moitas as investigacións que levan ao comisario ás pequenas vilas da [[Francia]]. Descritas, as mais das veces, como provincianas e conservadoras en oposición a un París mundano e cosmopolita. No entanto, é o ambiente ao que, por nacencia, Maigret se sinte máis próximo.
Nas novelas de Maigret aparecen reflectidas as diversas idiosincrasias dos pobos da Francia, esteriotipadas polo xeral: a xente do sur, mediterránea, alegre e locuaz, os protestantes cirsunspectos e rigorosos, os corsos vinculados ao mundo da hampa ou á policía ...)
 
Tamén son moitas as investigacións que levan ao comisario ás pequenas vilas da [[Francia]]. Descritas, as maismáis das veces, como provincianas e conservadoras en oposición a un París mundano e cosmopolita. No entanto, é o ambiente ao que, por nacencia, Maigret se sinte máis próximo.
Maigret en galego
 
Nas novelas de Maigret aparecen tamén reflectidas as diversas idiosincrasias dos pobos da Francia, esteriotipadas polo xeral: a xente do sur, mediterránea, alegre e locuaz, os protestantes cirsunspectos e rigorosos, os corsos vinculados ao mundo da hampa ou á policía ...)
 
== Maigret en galego ==
 
A única novela protagonizada polo comisario Maigret traducida ao [[galego]] é Maigret na Escola ( en francés Maigret à l'école, 1953) Foi [[Tradución|traducida]] polo escritor [[Xosé Manuel Martínez Oca]] e publicouse no [[1992]] na desparacida [[editorial]] Vía Láctea Editorial.