Sátiro: Diferenzas entre revisións

Os sátiros, relacionados coas [[Ménades]], forman o ''cortexo dionisíaco'' que acompaña ó deus [[DionisoDionisio]]. Poden estar tamén asociados co deus [[Pan (deus)|Pan]].

Aparecen representados de diversas formas, aínda que a máis común é a dunha criatura metade [[home]], metade [[cabuxa]] ou [[carneiro]], con orellas puntiagudas e cornos na cabeza, abundante velosidade, nariz chato, cauda de cabuxa e unha virilidade descomunal é ás veces en erección. Por veces tamén se representan sátiros femias. Cando van vestidos levan pelicos de animais como a [[panteirapantera]] (atributo do deus Dioniso).

As representacións [[romano|romanas]] confundían ós sátiros cos [[fauno]]s, que soíanadoitaban ter pernas de chivo. A confusión perdurou incluso nas obras de arte contemporáneas, como o "fauno danzante" de Lequesne, que é mais ben un sátiro.

As representación aparecen en diversas idades da vida. Os pequenos son chamados ''satyriscisatyriscoi'' e aparecen como mozos graciosos: o sátiro ''Anapauomenos'' ("en descanso"), atribuidoatribuído ó escultor [[Praxíteles]] é un bóbo exemplo. Os sátiros maiores son chamados ''silenos'', polo deus Sileno ou [[Pan (deus)|Pan]], preceptor de DionisosDionisio, é aparecen representandosrepresentados cunha grande fealdade. Adoitan portar copas ou tirsos nas mans, en actitude de bailar coas [[ninfa]]s.

Criaturas semellantes ós sátiros aparecen noutras mitoloxías, como o ''Leszi'' eslavo, ou a ''carantoña'', que se di habita nos bosques do noroeste da Península Ibérica. Normalmente tratásetrátase de criaturas de carácter festivo, burlentoburleiro e descarado, amigos da festa e do bo [[viño]], cunha sexualidade promiscua e despreocupada e ás veces incluso violenta. Na mitoloxía cristiá a figura do sátiro foi traspasada ó [[diaño]].