The White Stripes: Diferenzas entre revisións

The White Stripes naceu en [[1997]], e nese mesmo ano lanzaronlanzou un EPsinxelo chamado ''"[[Let's Shake Hands'']]", atravésa través do daselo Italy Records. No ano seguinte fixeron un novo lanzamento polacon Italy, o sinxelo "[[Lafayette Blues]]", antes de que a banda se mudase para a discográfica [[Sympathy For The Record Industry]].

Polo novo selo debutaronestreáronse co sinxelo "[[The Big Three Killed My Baby]]" e co primeiro LP en [[1999]], ''[[The White Stripes (álbum)|The White Stripes]]''. En xiras ao lado de nomes como [[Pavement]] e [[Sleater-Kinney]], a banda comezou a construír a súa reputación.

No ano [[2000]] dous sinxelos precederon o lanzamento do segundo álbum: "[[Hello Operator]]" e "[[Lord, Send Me An Angel]]". O novo disco, ''[[De Stijl (álbum)|De Stijl]]'', foi lanzadoeditado en xuño de [[2000]], traendo un conxunto de cancións sinxelas e cheas de referencias á música popular estadounidense, incluíndo unha versión de "Your Southern Can Is Mine", de Blind Willie McTell. O título do álbum ("o estilo", en holandés), é unha referencia ao movemento artístico liderado polo arquiteto [[Gerrit Rietveld]].

Foi con ese disco co cal a banda gañou a [[Europa]]., e [[John Peel]] chegou a colocalos á mesma altura de [[Jimi Hendrix]] e os [[Sex Pistols]]. Jack e Meg pasaron tamén por [[Xapón]] e [[Australia]]. Aínda en [[2000]], participaron do tradicional ''Singles Club'' do daselo [[Sub Pop]] e lanzaron un ''split'' con The Dirtbombs.

En [[2001]] a banda aproveitou o seu bo momento para facer moitos concertos e, nos intervalos, lanzar EPs, sempre fieis ao vinilo. [[Jack White]] sacou tempo para manterse en contato coa escena de [[Detroit]], onde produxuproduxo algunhas bandas noveis. Nos concertos, o seu estilo, que fluía entre o [[blues]], o [[country]] e o [[punk]], e a súa habilidade na [[guitarra]], fanfacían que a falta de outro guitarrista e de baixista nennon sexanfose notadasnotada polo público.

''[[White Blood Cells]]'', o terceiro traballo, foi lanzado nese ano, catapultando á banda definitivamente ao estrelato, co apoio case incondicional dos medios (outro factor bastante relevante na argumentación dos detractores da banda). No ano seguinte a banda continuou facendo concertos e lanzando sinxelos do seu último disco.

En [[2003]], a banda preparou o lanzamento dun novo álbum, o primeiro en ser lanzado pola V2/BMG (que contratou áao bandadúo en xaneiro de [[2002]], e relanzou os seus tres primeiros discos en xuño dese ano). As sesións de gravación do disco aconteceron nos Toe Rag Studios, en [[Londres]], coa banda utilizando só equipo analóxico.

''[[Elephant]]'' lanzouse no mes de abril, anticipándose á data prevista debido a filtracións en Internet das súas cancións. O cuarto álbum de The White Stripes foi ben recibido, talvez non co mesmo entusiasmo do seu antecesor, pero manténmantiña o seu nivel. Unha versión de [[Burt Bacharach]], "I Just Don't Know What To Do With Myself", gañagañou un videoclip dirixido por [[Sofia Coppola]], e na canción que pecha o disco, "It's True That We Love One Another", Meg e Jack cantan coa vocalista Miss Holly Golightly, pouco coñecida entre o público, pero bastante admirada porentre xentemúsicos como [[Mark Arm]] (líder de [[Mudhoney]]), por citar un exemplo.

[[2003]] marcou tamén o inicio da incursión de [[Jack White]] no cine, participando nas películas ''Cold Mountain'' de Anthony Minghella e de ''Coffee & Cigarettes'' de Jim Jarmusch, ao lado de [[Meg White]]. En xullo, un accidente de coche baixou a Jack dos escenarios durante dous meses. En [[2004]], a banda pasou boa parte do tempo facendo concertos e despois entrou no estudio para gravar seu quinto álbum.