|
== Traxectoria ==
O seu pai, Cristóbal Fuentes Valdés, era avogado do [[Sindicato Católico Agrario]]. Estudou no colexio dos Maristas de Carrión de los Condes e marchou facer o [[bacharelato]] a [[Valladolid]] e [[Madrid]]. Comezou a carreira de Dereito na [[Universidade Complutense]] de [[Madrid]] en [[1942]] e dous anos despois, Económicas, coincidindo co momento de creación desta carreira. Doutorouse na Facultade de Dereito en [[1948]] cunha tese sobre o [[John Maynard Keynes|keynesianismo]] e en Ciencias Políticas e Económicas ([[1956]]) coa tese "Un ensayo de metodología económica". Nese mesmo ano consegue a cátedra de Economía Política e Facenda Pública da [[Universidade de Valladolid]] ([[1956]]-[[1958]]) e posteriormente a cátedra de Facenda Pública e Dereito Fiscal na Facultade de Ciencias Políticas, Económicas e Comerciais da Universidade Complutense de Madrid ([[1958]]-[[1978]]).
Ligado ao grupo de economistas do diario ''[[Arriba (periódico)|Arriba]]'', acompañou a súa carreira universitaria co traballo na administración pública, pois foi técnico comercial do Estado desde [[1951]], e director do Servizo de Estudos do [[Ministerio de Industria de España|Ministerio de Comercio]] de [[1958]] a [[1970]]. Durante ese período dirixiu a revista ''Información Comercial Española''. Nese [[1970]] pasou a ser director do Instituto de Estudos Fiscais e director de ''Facenda Pública Española'' e doutras publicacións da devandita entidade, ata [[1978]].
{{enuso}}
Estivo ligado ao grupo de economistas do diario ''[[Arriba (periódico)|Arriba]]''. Na Administración Pública, ademais de Técnico Comercial do Estado desde 1951, foi director do Servizo de Estudos do Ministerio de Comercio e da prestixiosa revista ''Información Comercial Española'' de 1958 a 1970. De aí pasou a ser director do Instituto de Estudos Fiscais e director de ''Facenda Pública Española'' (1970-1978) e outras publicacións de devandito Instituto. foi tamén Director Xeneral da Fundación ''Fondo para a Investigación Económica e Social'' (FIES) das [[Confederación Española de Caixas de Aforros|Caixas de Aforros Confederadas]] (1979-1995), e de revístalas ''Papeis de Economía Española'', ''Perspectivas de Sistema Financeiro'', ''Economía das Comunidades Autónomas'' e ''Cadernos de Información Económica''. Foi Presidente da Fundación Santa María a Real-Centro de Estudos do Románico (1996-2002), tras o cal pasou a ser Presidente de Honra, cargo que exerceu ata o seu falecemento.
=== Actividade política ===
Aínda que non ocupara cargos de relevancia política durante o [[franquismo]] Fuentes Quintana era xa amplamente coñecido pola súa obra como economista. En xuño de [[1977]] o
En xuño de 1977 foio designadorei senador[[Xoán porCarlos designaciónI real.de TrasEspaña|Xoán asCarlos]] eleccións[[Senadores xerais,designados opolo 15rei deen xuñoEspaña|designouno desenador]] 1977,nas constituír[[Cortes Constituíntes]]. Desas mesmas eleccións saíu o terceiro goberno da monarquía, baixo a presidencia de [[Adolfo Suárez]], no que Fuentes Quintana foi nomeado Vicepresidentevicepresidente segundo para Asuntos Económicos, permaneceucargo noque gobernoocupou durante menos dun ano, ata a súa dimisión o [[23 de febreiro]] de [[1978]].
A primeira actuación pública de FontesFuentes Quintana como [[ministerio de Economía e Facenda de España|ministro de Economía]], foi unha intervención en televisión[[Televisión españolaEspañola]], tres días despois do seu nomeamento, en horario de máxima audiencia. A prensa fixo un gran seguimento de devanditada intervención, nelaonde puxo de manifesto que accedera ao seu posto só pola delicada situación económica e social que vivía oEspaña paísno neses momentosmomento. Os principais problemas expostos eran a [[inflación]], o [[paro]] e o [[déficit exterior]]. Para a súa solución pedía a colaboración responsable de todos os grupos e partidos políticos. Desde o seu posto de vicepresidente económico levou a cabo o Programa de Saneamento e Reforma Económica acordado polas forzas democráticas nos [[Pactos da Moncloa]] así como unha fonda reforma fiscal.
==Volta á vida académica==
Desde o seu posto de vicepresidente económico levou a cabo o Programa de Saneamento e Reforma Económica acordado polas forzas democráticas nos [[Pactos da Moncloa]] así como unha profunda reforma fiscal que proporcionou á Facenda Española a equidad e a eficacia que o sistema democrático recentemente estreado requiría e modernizouna con arranxo ao modelo dominante no resto do mundo occidental.
taménÁ súa saída da política foi catedrático de Economía Aplicada da [[Universidade Nacional de Educación a Distancia]] (UNED) ( [[1978 ]]- [[1990 ]]) e profesor emérito desta mesma Universidade desde [[1990 .]] Faleceuata o 6 de xuño de 2007 enseu Madridfalecemento. ▼
Tamén foi director xeral da Fundación ''Fondo para a Investigación Económica e Social'' (FIES) das [[Confederación Española de Caixas de Aforros|Caixas de Aforros Confederadas]] (1979-1995), e das revistas ''Papeles de Economía Española'', ''Perspectivas de Sistema Financiero'', ''Economía de las Comunidades Autónomas'' e ''Cuadernos de Información Económica''. Foi presidente da [[Fundación Santa María la Real]] de estudos do [[Románico]] entre [[1996]] e [[2002]], e a partir dese ano presidente de honra ata o seu falecemento.
▲ tamén foi catedrático de Economía Aplicada da [[Universidade Nacional de Educación a Distancia]] (UNED) (1978-1990) e profesor emérito desta mesma Universidade desde 1990. Faleceu o 6 de xuño de 2007 en Madrid.
== Distincións ==
| 