'''Xoán Bosco''', nado en [[I Becchi]] en [[1815]] e finado o [[31 de xaneiro]] de [[1888]] en [[Valdocco]], foi o fundador da orde dos salesianos. Corenta e seis anos despois do seu pasamento foi canonizado por [[Pío XI]]. A súa festa celébrase o 31 de xaneiro. Está considerado como patrón dos editores. ▼{{Atención|Cómpre neutralizar}}
▲'''Xoán Bosco''', nado [[I Becchi]] en [[1815]] e finado o [[31 de xaneiro]] de [[1888]] en [[Valdocco]], foi o fundador da orde dos salesianos.
==Traxectoria==
===Inicios===
Foi o fillo menor dunha familia labrega [[piamontePiemonte|piamontesapiemontesa]]. Seu pai morreu cando tiña dous anos, polo que súa nai, pobre e analfabeta, fíxose cargo soa da súa educación. Xoán aprendeu a ler cando viviu cunha tía que traballaba na casa dun sacerdote. Aos dezaseis anos ingresou no seminario de Chieri. Tivo que mendigar para soster os seus estudos. Tras ser ordeadoordenado diácono, entrou no seminario maior de [[Turín]]. Xa daquela empezou a reunir a nenos que vivían na pobreza e na marxinalidade.
Nesa época empezou a reunir a nenos que vivían na pobreza e na marxinalidade, para o cal recibiu axuda de persoas destacadas, como [[Xosé Cafasso]] ou da marquesa de Barola. Fundou unha serie de escolas nocturnas nos barrios desfavorecidos de Turín, nas que aplicaba o seu propio sistema pedagóxico, o chamado [[Sistema Preventivo]], sobre o cal escribiu unha obra como alternativa ó sistema represivo. En [[1853]] comezou a crear obradoiros de xastrería e zapatería onde os rapaces aprendían o oficio.
San [[Xosé Cafasso]] axudoulle a ver que a súa vocación era atender aos nenos abandoados nun ambiente de [[explotación infantil]] e [[delincuencia xuvenil]] como consecuencia do primeiro [[capitalismo]] industrial do Norte de Italia. Fundou un oratorio festivo e aprendeu acrobacias e malabarismos para estimular aos rapaces.
Inicialmente recibiu apoio da marquesa de Barola, unha dona con sona de caritativa que axiña desaprobou as súas actividades amolada polo mal comportamento e a indisciplina dos nenos. Deste xeito, esixiulle que optara entre traballar no seu refuxio para rapazas ou seguir co grupo de abandonados. Xoán Bosco escolleu aos nenos.
Vivindo na indixencia, organizou unha escola nouturna e, debido ao seu éxito, foi fundando outras polos barrios desfavorecidos de Turín. En [[1853]] montou obradoiros de xastrería e zapatería onde os rapaces aprendían o oficio. Combinaba isto cunha labor teimuda e paciente de alfabetización. Acudía tamén ás fábricas onde procuraba que os empresarios asinasen condicións menos duras de traballo. En [[1856]] xa tiña catro obradoiros e unha imprenta. Unha das cuestións máis abraiantes, polo que recibiu moitas críticas, foi que o éxito pedagóxico obtíñao sen castigos nin violencias (foi o denominado [[Sistema Preventivo]] sobre o que escribiría unha obra como alternativa oa sistema represivo).
Fomentaba a lectura entre os seus alumnos e colaboradores e o contacto coa natureza e evitaba o castigo e prohibía toda forma de represión ou agresividade. A dureza do seu labor nun entorno difícil, sen medios e con nenos sumamente problémáticos, fixo que nun momento dado ficara cun só colaborador, polo que decidiu adicarse máis concienzudamente á preparación dos futuros axudantes.
===Fundación da Orde Salesiana===
Nun clima anticlerical no [[Piamonte]]Piemonte, en pleno periodoperíodo de configuración da xovenova [[Italia]], concoa expulsión dos xesuítas e outras ordes, o seu carácter aberto e o seu labor social propicioulle paradoxalmentea Xoán Bosco o apoio do ministro [[Urbano Rattazzi]], unpolítico dos políticos máis anticatólicos que provocara o peche de 334 casas relixiosas e dispersara a 5.356 sacerdotesanticatólico. Este aconselloulle a formación dunha sociedade que sorteara as prohibicións de ordes relixiosas. Isto explicaás que utilizaraestaban nomessometidas civísas paraordes osrelixiosas. cargos como ''rector'', ''director'' ou ''inspector'' e que non fixara un hábito distintivo.
En [[1859]], Don Bosco, así era coñecido, e 22 colaboradores decidiron formar unha congregación relixiosa inspirada na espiritualidade de San [[Francisco de Sales]] (daí o nome de salesianos) e comprometida cos desfavorecidos e a educación da infancia marxinal. Realizaron tamén un labor misioneiro; os primeiros enviados establecéronse na [[Patagonia]]. Un grupo de mulleres que cooperaban co seu labor e que se adicaban especialmente a formación das nenas fundou a congregación paralela de Fillas de María Auxiliadora no ano [[1872]] dirixida por [[María Dominga Mazzarello]]. ▼
Aínda que nos comezos foi considerado un tolo e mesmo se procurou o seu internamento (os sacerdotes Vicenzo Ponzati e Luis Nasi argallaron internalo nun [[manicomio]]), acabou suscitando o entusiasmo das xentes de clases baixas tanto en [[Italia]] como en [[Francia]] a onde se desprazou na busca de apoio. A primeira casa fundada en Francia se estableceu en [[Niza]] en [[1875]]. Pese ás simpatías do papa [[Pío IX]], certas reservas da xerarquía vaticana demoraron por 15 anos a aprobación definitiva da congregación. ▼
▲En [[1859]], Don Bosco , así era coñecido, e 22 colaboradores decidiron formarformaron unha congregación relixiosa inspirada na espiritualidade de San [[Francisco de Sales]] ( daíde aí o nome de salesianos) e comprometida cos desfavorecidos e a educación da infancia marxinal . Realizaron tamén un labor misioneiro; os primeiros enviados establecéronse na [[Patagonia]]. Un grupo de mulleres que cooperaban co seu labor e que se adicaban especialmente ana formación dasde nenas fundou a congregación paralela de Fillas de María Auxiliadora no ano [[1872]] dirixida por [[María Dominga Mazzarello]].
===Final===
O seu labor extenuante acabou provocando un colapso na súa saúde. Malia as advertencias dos médicos, Don Bosco non freou a súa actividade ata que, esgotado, lle sobreveu a morte en xaneiro de 1888. As súas derradeiras palabras foron: ''Axudai aos nenos pobres, aos enfermos, aos anciáns e á xente máis necesitada, conseguiredes para iso as bendicións e axudas de Deus. Agárdovos no Paradiso''.
▲AíndaA quefundación nosda comezosorde foi considerado un tolo e mesmo se procurou o seu internamento (os sacerdotes Vicenzo Ponzati e Luis Nasi argallaron internalo nun [[manicomio]]), acabou suscitandosuscitou o entusiasmo das xentes de clases baixas , tanto en [[Italia]] como en [[Francia]] , a onde se desprazou na busca de apoio. A primeira casa fundada en Francia se estableceu en [[Niza]] en [[1875]]. Pese ás simpatías do papa [[Pío IX]], certasas reservas da xerarquía vaticana demoraron por 15 anos a aprobación definitiva da congregación.
O seu enterro foi multitudinario. Coarenta e seis anos despois foi canonizado por [[Pío XI]]. O seu corpo aínda hoxe se pode ver incorrupto na Basílica de María Auxiliadora de Turín.
A súa orde conta con máis de 15.000 membros, 1.300 escolas e máis de 300 parroquias espalladas en 105 países. Está considerado como patrón dos editores. A súa festa celébrase o 31 de xaneiro.▼==Significación==
▲A súa orde conta con máis de 15.000 membros, 1.300 escolas e máis de 300 parroquias espalladas en 105 países. Está considerado como patrón dos editores. A súa festa celébrase o 31 de xaneiro.
[[Categoría:Santos]]
| 