Casimiro Torres Rodríguez: Diferenzas entre revisións

'''Casimiro Torres Rodríguez''', nado en [[Santa Cruz de los Cuérragos,]] ([[Provincia de Zamora|Zamora]]), o [[10 de agosto]] de [[1900]] e finado en [[Santiago de Compostela]] o [[3 de maio]] de [[1989]], foi un estudoso da [[Historia]] antiga e da [[Alta Idade Media]] de [[Galicia]].

Licenciouse en Filosofía e Letras pola [[Universidade de Santiago de Compostela]] e doutorouse na Universidade de Madrid en [[1944]] coa tese ''Magno Clemente Máximo'', dirixida por [[Santiago Montero Díaz]]. Foi profesor de Historia Antiga e Media Universal na Universidade Compostelá, membro do Corpo facultativo de Arquiveiros, Bibliotecarios e Arqueólogos e director da Biblioteca universitaria de Santiago. Foi tamén membro numerario da [[Real Academia Galega]] onde ingresou o [[4 de marzo]] de [[1979]] co discurso ''O malfadado D. García: Rei de Galicia''. Licenciado en Dereito Canónico, na súa vida privada foi sacerdote da Igrexa católica.

* ''La Galicia Sueva'' (A Coruña, 1982)

* ''Egeria, Monxa Galega'' (Buenos Aires, 1976)

* ''Los siete libros de la historia de Paulo Orosio'' (CEG IX, 1949)

* ''Los límites de Galicia en los siglos IV e V'' (CEG, 1949)

* ''Prisciliano, doctor itinerante'' (CEG XXVII, 1953)

* ''La conquista romana de Galicia'' (B.U.S, 1954)

[[Categoría: Personalidades da historiografía]]