Jacques-René Hébert: Diferenzas entre revisións

[[Ficheiro:Hebert-1.jpg|thumb|right|Jacques-René Hébert]]

 

 

Fillo do xoieiro Jacques Hébert (morto en 1766) e de Marguerite Beunaiche da Houdrie (1727-1787). Nacido en [[Alençon]] e membro dunha familia burguesa, fundou o diario Le Pére Duchesne ([[1790]]), o cal acabou dous anos despois por representar aos intereses revolucionarios máis radicais de esquerda.

 

En [[1791]], ingresou no [[Club dos Cordeliers]] onde exerceu notable influencia, e, dous anos máis tarde, resultou nomeado substituto do procurador da Comuna de París. O 22 de decembro de [[1792]], noméase segundo substituto do Fiscal da comuna de [[París]]. Durante abril e maio de 1793, Hébert é dos que acusan aos Xirondinos de traidores ao pobo. O seu renome e popularidade refórzanse notablemente, e logra transformarse nun dos xefes da Revolución en marcha.

 

Tempo despois, pasou a ser o xefe da facción radical dos montagnards (membros do á esquerda do partido coñecido como ''A Montaña'') desde xuño de [[1793]], logo de ser arrestado polos seus ataques aos [[xirondinos]].

 

Tras a morte de Jean-Paul Marat, a súa ideoloxía tende a radicalizarse cada vez máis. Os días do 4 e 5 de setembro de 1793, onde os [[sans-culottes]] invaden a Convención e impoñenlle a aplicación do Terror, son un éxito persoal para Hébert. De setembro de 1793 a xaneiro de 1794, inflúe continuamente na Asemblea para a sanción de distintas leis ([[Lei dos sospeitosos]], [[Lei do máximo xeral]]).

 

Foi un militante convencido a favor da condea a morte de [[María Antonieta]], por distintos delitos. A virulencia das súas propostas políticas alarmaron ao propio [[Maximilien de Robespierre|Robespierre]], a quen Hébert acusaba de [[conservador]]. O seu descontento con Robespierre acentuouse cando este último decretou a liberdade de culto sobre o [[ateísmo]].

 

O 7 de febreiro de 1792, Hébert contraeu matrimonio con Marie Marguerite Françoise

Hébert (nada Goupil), exrelixiosa do convento da Concepción (rue Saint Honoré). Tiveron unha filla entre ambos, Scipion - Virginia (7 de febreiro 1793-13 de xullo 1830).

 

Foi arrestado o [[14 de marzo]] de [[1794]] e, tras ser condenado a morrer na [[guillotina]], foi executado dez días máis tarde en [[París]]. A súa esposa tamén foi guillotinada.