Dado que o [[Sol]] e as [[estrela (astronomía)|estrelas]] non se poden ver ao mesmo tempo, isto require pouca explicación. Ao mirar para o ceo de [[levante]] ao menceramencer, as últimas estrelas que se ven non son sempre as mesmas. Nunha semana pódese apreciar que se foron movendo para riba. Polo tanto, en xullo no [[hemisferio norte]] non se pode ver a [[constelación de Orión]] no ceo, mais esta comeza a ser visíbel en agosto. Nun ano, todas as constelacións rotan a través de todo o ceo.
Este movemento é máis notorio e máis doado de medir que a mudanza de norte a sulsur do punto do horizonte polo que se levanta o sol, que define o [[ano tropical]] no que se basea o [[calendario gregoriano]]. Por esta razón, moitas culturas comezaban os seus anos no primeiro día no que unha estrela especial determinada (por exemplo [[Sirio]]) aparecía no Leste ao menceramencer. N'''[[Os traballos e os días]]'' de [[Hesíodo]], por exemplo, as épocas do ano para sementar, recolleitarcolleitar, etc., dansedánse con referencia a cando as estrelas se ven por vez primeira.
Até a época do astrónomo [[Hiparco]], críase que os anos medidos polas estrelas eran igual de longos que os anos tropicais. De feito, os anos sidéreos son lixeiramente máis longos que os anos tropicais. A diferenza está ocasionada pola [[precesión]] dos equinociosequinoccios. Un ano sidéreo é aproximadamente igual a 1 + 1/26000 ou 1,000039 anos tropicais.
