Olivier Clément: Diferenzas entre revisións

Influenciado pola visión de [[Sartre]] no ''Ser e a Nada'', entende que o outro representa para cada un o seu fracaso: a imposibilidade de realizarse en comunión, que é a única forma de realizarse. Fronte a isto, asistimos á dexeneración histórica do cristianismo en moral, e na dexeneración desa mesma moral en esmagamento infantil do [[super-eu]], en noción castradora do puro e do impuro, ou dunhanunha sublimación dunha especie de anxelismo que desemboca na disociación esquizofrénica entre unha rede de deberes e a densidade da vida.

Ante isto é soamente arriscándose naquela densidade da vida, tal como quería [[Kierkegaard]] onde se debe atopar resposta. Despuirse de toda seguridade ata abrirse ao Amor ofrecido en Cristo mediante un proceso de ''metania'' (conversión) que leve ao home a contemplar o carácter irrisorio dos persoaxes no gran teatro do mundo, a caer dramáticamente na conta da futilidade dos ídolos que non sacian a sede fundamental nin rachan coa raíz de todos os temores: a morte mesma. Morte entendida como amputación dunha arela de vida e, xa que logo, como asasinato (''a morte é sempre un asasinato porque interrompe unha existencia feita de eternidade''), ou como tempo que desgasta, mecaniza e destrúe e como espazo que afasta e apreixa. Así ata descubrir que son porque fundamentalmente amado: ''Que son porque son amado''.