Xibarda: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m {{outroshomónimos|Xarda (homónimos)}} |
Sen resumo de edición |
||
Liña 2:
{{fusión|Mezquita}}
{{Taxonomia-planta |NOME_VULGAR= Mezquita/Mesquita |IMAXE= Ruscus aculeatus2.jpg }}
[[Ficheiro:Illustration Ruscus aculeatus0.jpg|thumb|Xilbarbeira]]▼
{{Taxonomia-division |DIVISION= Magnoliophyta }}
A '''xilbarbeira''' (''Ruscus aculeatus'') é unha planta da familia das ruscáceas. Trátase dun arbusto (pode alcanzar os 80-100 cm de altura) que adoita crecer asociado ós bosques de [[aciñeira]]s e macizos de [[matogueira]]s. ▼
{{Taxonomia-binomial-planta |NOME_CIENTIFICO= Ruscus aculeatus}}
{{Taxonomia-fin}}
▲A '''xilbarbeira''' (''Ruscus aculeatus'') é unha
==Descrición==
[[Ficheiro:Xilbarbeira.jpg|thumb|left|250px|Detalle dunha mata cun froito aínda verde (no ángulo superior esquerdo distínguense unhas follas de buxo).]]
É un pequeno [[arbusto]] de 30 a 80 cm de altura de cor verde escuro, con [[rizoma]]s subterráneos dos que saen talos florais masculinos ou femininos. En ambos casos presenta dous tipos de [[talo]]s: os normais son lisos e redondeados, mentres que os outros teñen falsas follas, de forma ovolanceolada de 2 a 3 cm de lonxitude e acabadas cunha punta ríxida e punzante.
As follas verdadeiras son diminutas, a modo de pequenas escamas lanceoladas e cun pequeno esporón. O que semellan se-las follas da planta son realmente unhas poliñas modificadas, denominadas tecnicamente cladodios ou filóclados, con forma de folla, lanceolada ancha, de cor verde e consistentes, rematadas nun apéndice espiñento e dispostas alternadamente.▼
▲As follas verdadeiras son diminutas, a modo de pequenas escamas lanceoladas e cun pequeno esporón, que normalmente pasan desapercibidas. Aparecen nas axilas e teñen entre 3 e 4 mm de lonxitude. O que semellan
As flores, que nacen na [[primavera]], son pequenas e verdosas, unisexuais, dioicas <ref>Quérese dicir que hai individuos machos e individuos femias.</ref>. Nacen en grupos de 2-3 no centro daqueles cladodios. O [[froito]] é unha baga do tamaño dunha [[cereixa]] pequena e cor vermella ó madurecer. Estes froitos son tóxicos e poden provocar vómitos e diarreas, especialmente nos cativos. ▼
▲As flores, que nacen na [[primavera]], son pequenas e verdosas, unisexuais, dioicas <ref>Quérese dicir que hai individuos machos e individuos femias.</ref>. Nacen en grupos de 2-3 no centro daqueles cladodios. O [[froito]] é unha baga do tamaño dunha [[cereixa]] pequena e de cor vermella ó madurecer, de 10 a 12 mm de diámetro con dous [[semente]]s. Estes froitos son tóxicos e poden provocar vómitos e diarreas, especialmente nos cativos. A diseminación faise por medio das deposicións dos animais que comen os froitos (endozoocora). Reprodúcese tamén por rizomas que emiten novos talos.
Toda a planta fai a [[fotosíntese]] fóra das follas verdadeiras que se desprenden rapidamente. As [[flor]]es son pequenas, verdosas ou violáceas, están situadas no centro con seis [[tépalo]]s en dous [[verticilo]]s. As femininas son tricarpelares con ovario súpero mentres as masculinas teñen tres [[estame]]s soldados polos filamentos. A polinización faise por medio de [[insecto]]s (entomógama).
==Distribución==
É orixinaria de [[Eurasia]] e en [[Europa]] crece principalmente o sur do continente, na área [[Mediterráneo|mediterránea]]. Vive desde o nivel do mar até os 1.000 metros de altura no [[sotobosque]] centroeuropeo e [[mediterráneo]], aínda que tamén o atopamos no norte de [[África]] e [[Asia]]. Prefire os solos básicos, secos e fértiles e as zonas sombrías.
A xilbarbeira está presente en toda a área [[Mediterráneo|mediterránea]], e é abundante ne toda [[Galicia]], en [[carballeira]]s, soutos ou sobre substrato rochoso, prefirindo zonas húmidas.▼
▲
==Uso medicinal e outros==
Liña 29 ⟶ 37:
Polas súas falsas follas espiñentas e os froitos vermellos, tamén se lle chama ''silva garabanceira''.
▲[[Ficheiro:Illustration Ruscus aculeatus0.jpg|thumb|Xilbarbeira]]
==Notas==
| |||