Pronunciamento: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m bot Modificado: en:Pronunciamiento |
arranxiños |
||
Liña 8:
O levantamento do xeneral [[absolutismo|absolutista]], Elío en [[1814]] foi máis ben un golpe militar contra a legalidade constitucional que precisamente obrigou a que as forzas sociais liberais tivésense que apoiarse en «pronunciamentos militares» para restablecer a lexitimidade do sistema aprobado nas [[Cortes de Cádiz]].
Así, os primeiros pronunciamentos foron protagonizados por liberais revolucionarios, como os de Porlier ([[1815]]), Richart ([[1816]]), Lacy e Milans del Bosch ([[1817]]), Vidal ([[1819]]), Riego ([[1820]]), Valdés ([[1824]]), Capapé ([[1824]]) e Torrijos ([[1830]]). Con todo, os de Llauder e Quesada en [[1834]], e o motín dos sarxentos de ''La Granja'' en [[1836]] eran parte dunha cadea de pronunciamentos
Outros feitos militares, a metade de camiño entre o pronunciamento do primeiro liberalismo e un golpismo de novo cuño, foron os de Diego de León ([[1841]]), Zurbano ([[1844]]),
O caso de [[1868]] ([[Revolución de 1868|Revolución gloriosa]]) se que foi unha ampla conxunción de forzas sociais onde os militares foron expresión instrumental de partidos, como no caso de Serrano e Prim.
Liña 16:
Tan gran número de pronunciamentos considerouse a proba do militarismo na vida política da España do século XIX. Con todo, sería máis axustado á realidade analizar como detrás de cada pronunciamento triunfante sempre houbo un extenso e sólido armazón de civís con intereses sociais ben precisos que eran os que empuxaban a eses militares a forzar o cambio de goberno. Ademais, os militares, cando triunfaban, non militarizaban a vida política, e isto empezou a ocorrer a partir do século XX, primeiro coa lei de xurisdicións de [[1906]] e logo coa ditadura de [[Miguel Primo de Rivera|Primo de Rivera]] ([[1923]]-[[1930]]) e de [[Francisco Franco|Franco]] ([[1936]]-[[1975]]) nas que o sector militar ocupou o Estado como tal.<ref> Fonte: G Payne, « ''Los militares y la política en la España contemporánea'' », Madrid, Sarpe, 1986.</ref>
;Na sección seguinte relaciónanse unhas
== Primeiro período (1814-1886) ==
Liña 26:
!Lugar
!Tipo de pronunciamento
!Pertenza
!Resultado
|-
Liña 83:
|clásico
|liberal
|Exitoso, comeza o
|-
|1822
Liña 115:
|clásico
|absolutista
|Errado, fusilado con 8
|-
|1926
|Irmáns Fernández Bazán
|Oficiais
|Alacante
|Desembarco
|liberal
Liña 128:
|F. Espoz y Mina
|Mariscal de campo
|Pireneos
|invasión
|liberal
Liña 149:
!Lugar
!Tipo de pronunciamento
!Pertenza
!Resultado
|-
Liña 216:
!Lugar
!Tipo de pronunciamento
!Pertenza
!Resultado
|-
Liña 243:
!Lugar
!Tipo de pronunciamento
!Pertenza
!Resultado
|-
Liña 249:
|Pantaleón Bone
|Oficial
|Alacante e Cartaxena
|clásico
|progresista
Liña 312:
|1860
|Sixto Cámara
|Xefe de
|Varios lugares
|clásico
|republicano
|Errado
|-
Liña 358:
!Lugar
!Tipo de pronunciamento
!Pertenza
!Resultado
|-
|1873
|Rexementos
|Oficiais artilleiros
|Lugares diversos
Liña 382:
|Madrid
|asalto as Cortes
|Antirepublicano
|Exitoso, fin da
|-
|1874
Liña 401:
!Lugar
!Tipo de pronunciamento
!Pertenza
!Resultado
|-
Liña 409:
|Badaxoz
|clásico
|republicano
|Errado, fuxiu au Portugal
|-
Liña 417:
|Santa Coloma (Xirona)
|clásico
|republicano
|Errado, fusilamento dos seus xefes
|-
Liña 425:
|Cartaxena
|clásico
|republicano
|Errado, fuxiu a Orán
|-
Liña 433:
|Madrid
|clásico
|republicano
|Errado, cadea perpetua
|}
Liña 445:
!Lugar
!Tipo de pronunciamento
!Pertenza
!Resultado
|-
Liña 453:
|Barcelona
|clásico
|Proditador
|Exitoso, comeza unha ditadura por Decretos
|-
Liña 465:
|-
|1929
|
|Diversos
|Segovia
Liña 485:
|Xaca
|clásico
|prorrepublicano
|Errado, foron
|-
|1930
Liña 493:
|Cuatro Vientos
|clásico
|prorrepublicano
|Errado, fuxiron
|}
Liña 504:
!Lugar
!Tipo de pronunciamento
!Pertenza
!Resultado
|-
Liña 520:
|Lugares diversos
|clásico
|anti-Fronte Popular e
|Guerra
|}
Liña 531:
!Lugar
!Tipo de pronunciamento
!Pertenza
!Resultado
|-
Liña 539:
|Madrid e Valencia
|clásico, asalto as Cortes
|antidemocrático
|Errado, 30 anos de cárcere
|}
| |||