Diferenzas entre revisións de «Winston Churchill»

'''Winston Leonard Spencer-Churchill''', nado no pazo de Blenheim, na comarca de [[Oxford]], o [[30 de novembro]] de [[1874]] e finado o [[24 de xaneiro]] de [[1965]], foi un político e escritor británico, coñecido polo seu lideratoliderado no [[Reino Unido]] durante a [[Segunda Guerra Mundial]]. Así mesmo desempeñou labores de periodista, soldado e pintor, isto último no seu lecer. Gañador do [[Premio Nobel de Literatura]] no ano [[1953]].

Winston Leonard Spencer-Churchill naceu o [[30 de novembro]] de [[1874]] no [[pazo de Blenheim]], preto de [[Woodstock]], na comarca de [[Oxford]], nomeado así por unha das batallas que gañou o seu máis célebre antepasado, [[John Churchill]], primeiro [[duque]] de [[Marlborough]]. Seu pai, o político [[Lord Randolph Churchill]], era o terceiro fillo do [[SéptimoSétimo Duque de Marlborough]], e a súa nai, [[Lady Randolph Churchill]], cuxo nome de solteira era [[Jeanette Jerome]], era a filla do millonario americano [[Leonard Jerome]].

No ano [[1893]] uniuse á [[Real Escola Militar de Sandhurts]], graduándose dous anos despois sendo o oitavo da súa clase, e asumindo o posto de Segundo Tenente da carta unidadunidade de cabalería [[húsar]].

Churchill foi destinado á [[India]], onde participou en poucas operacións militares pero desenvolveu unha pasiónpaixón polo deporte do [[Polo]], aindaaínda que mancándose no hombroombro, unha lesión que se lle repetiría a menudomiúdo dende entón. Foi na India onde comezou a escribir, e a partir de [[1895]] compaxinaría o seu posto militar co periodismo. En [[1895]] vai a [[Cuba]] como observador militar e como periodista do [[Saturday Review]], acompañando ó exército de [[España]] nas operacións contra os independentistas. En [[1898]] acompaña, en condición de reporteiro, á 21ª unidade de lanceiros na [[Batalla de Omdurman]], en [[Sudán]].

Mentres tanto, comezaba a facer política, falando nalgúns mítines dos [[''torys'']], e mesmo presentándose, perdendo, no distrito de [[Oldham]]. [[Arthur Balfour]], líder do [[Partido Conservador]] por aquel entón, di de Churchill que "pensei que era un xove prometedor, pero parece que é un home de promesas". Trala derrota, Churchill é [[corresponsalcorrespondente de guerra]] na segunda [[Guerra Anglo-Boer]] entre o [[Reino Unido]] e os [[Afrikaaners]] en [[Sudáfrica]]. É capturado polos Boer nunha emboscado a un [[convoi]] británico, e protagoniza unha espectacular fuga dun campo de concentración de [[Pretoria]], chegando a cruza-la fronteira con [[Mozambique]] e chegar ó porto de [[Lourenço Marques]] (agora chamado [[Maputo]]). Esta fuga dalledálle fama no seu país de orixe.

Tras adquirir gran sona pola súa fuga de [[Pretoria]], Churchill da conferencias en [[Inglaterra]] e preséntase de novo en [[Oldham]] nas eleccións xerais de [[1900]]; esta vez gañaría, dando comezo a unha carreriacarreira ministerial que duraría 62 anos, divididos en dous periodosperíodos, de [[1900]] a [[1922]] e de [[1924]] a [[1964]]. Nun primeiro lugar foi membro do [[Partido Conservador]], pero en [[1904]] cambiaríase ó [[Partido Liberal]] tras diverxer da liña do seu partido en materia de proteccionismo e impostos.

Nas eleccións de [[1906]], Churchill preséntase e gaña en [[Manchester]], e no goberno liberal de [[Henry Campbell-Bannerman]] é subsecretario de estado das [[colonias]]. Churchill pronto se converteu nun dos membros do goberno non ministros máis destacabeisdestacábeis, e cando [[Herbert Henry Asquith]] sucede a Campbell-Bannerman como [[Primeiro Ministro]], Churchill é nomeado presidente de [[Cámara de Comercio]] e polo tanto entra no gabinete de goberno.

Como presidente da Cámara de Comercio, Churchill impulsou importantes reformas sociais en conxunción con [[David Lloyd George]], por aquel entón [[ministro de facenda]](''Chancellor of the Exchequer''); Lloyd George e Churchill farían parella política durante non pouco tempo de alí en adiante. En [[1910]] Churchill foi nomeado [[ministro do interior]], onde foi protagonista dunha curiosa polémica no transcurso dunhas folgas en [[1911]]. No famoso episodio do [[Asedio a Sidney Street]], a garda escocesa estaba a loitar cuns anarquistas na mesma rúa, é Churchill foi fotografiadofotografado moi preto da acción. Esta actitude imprudente xenerouxerou moita polémica, e de novo destaca unha cita de [[Arthur Balfour]] sobre o comportamento de Churchill: "Él e máis un fotógrafo estaban ámbolos dous arriscando valiosas vidas. Entendo o que facía o fotógrafo, pero, ¿qué facía alí o Honorable Cabaleiro?".

En [[1911]] Churchill é nomeado [[Primeiro Lord do Almirantado]], un posto equivalente ó de Ministro de [[MarinaMariña]] se o houbese en [[España]], posto que conservaría ata ben entrada a [[I Guerra Mundial]]. Neste posto levaría a cabo unha importante política de carreira militar no ámbito naval competindo co [[II Imperio Alemán]] do [[kaiser Guillerme II]].

Cando comeza a Primeira Guerra Mundial, Churchill está no Almirantado e xunto con outros políticos e militares planea o posteriormente desastroso [[desembarco dos Dardanelos]], que levou á batalla de [[Gallipoli]], onde os aliados sufriron moitas baixas. Churchill foi o [[cabeza de turco]] deste suceso e foi chamado durante algún tempo "o carniceiro de Gallipoli", e as súas outras iniciativas militares (como un desembarco aliado en [[Pomerania]]) non foron escoitadas, ata que a entrada dos conservadores no goberno de [[Asquith]] fixo que Churchill fose destituidodestituído do seu posto, e nomeado [[Chanceler do Ducado de Lancaster]], un posto de ministro sen carteira pero membro do gabinete.

En decembro de [[1916]], [[Asquith]] renunciou como primeiro ministro e foi reemprazadosubstituído polo galés [[Lloyd George]], que decidiu meses despois, en xullo de [[1917]], traer de volta a Churchill coma ministro de municións, cargo que desempeñaría ata o final da guerra. Logo desta sería ministro de defensa e ministro do aire, sentando as bases da futura [[RAF]]. Durante a [[Guerra Civil Rusa]], logo da [[revolución bolxevique]], Churchill apoiaría a intervención de Gran Bretaña na guerra por parte das forzas brancas, o que lle supuxo críticas da oposición e da opinión pública, e logo da retirada das tropas apoiou o envío de armas a Polonia para a súa loita coa flamante [[URSS]] polo control do oeste de [[Ucraína]]. Churchill foi nomeado ministro para as colonias e foi o responsable das negociacións do [[Tratado Anglo-Irlandés]] de [[1921]], que estableceu o [[Estado Libre de Irlanda]] dentro da [[Commonwealth]].