Xeografía física: Diferenzas entre revisións

 

==Principios==

 

A evolución da paisaxe como consecuencia da dinámica terrestre superficial explícase polo [[ciclo xeográfico]]. O ciclo xeográfico comeza co levantamento do relevo a través de procesos [[Xeoloxía|xeolóxicos]] ([[falla]]s, [[vulcanismo]], convulsión tectónica, etc). Os [[río]]s e as escorras comezan a crear [[val]]es coa perfil en V entre as montañas (nunha fase chamada "de mocidade"). Ao longo do tempo as correntes poden esculpir vales máis amplos ( "madurez"), e logo o [[vento]], só nas montañas máis altas ("senectude"). Finalmente a paisaxe toda ven formar unha chaira da menor altura posible (o chamado "nivel de base"). Esta chaira foi chamada por [[William Morris Davis]] ''peneplano'', que significa "case plana".

Aínda que os moitos factores que alteran a superficie da Terra están incluídos na dinámica do ciclo xeográfico, os factores xeográficos só contribúen para o desenvolvemento do peneplano. O resto dos factores (biolóxicos, xeolóxicos e sociais) interrompen ou perturban o ciclo.

 

 

*'''[[Climatoloxía]]''': estuda o clima a partir de informacións [[Meteoroloxía|meteorolóxicas]].

En cada país, a xeografía física pode ter disciplinas peculiares, así como os seus propios enfoques. En [[Europa]], por exemplo, hai unha preocupación maior pola Glacioloxía, de fundamental importancia no moldeado dos relevos modernos. En [[Rusia]] e [[Canadá]] emerxeu a [[xeocriologia]], dedicada ao estudo do [[permafrost]]. Á súa vez, nos países do [[hemisferio sur]], sobre todo nos de [[clima tropical]], a Pedoloxía e os estudos de cambios [[Química|químicos]] nas [[rocha]]s veñen gañando grande importancia.

 

Desde o nacemento da xeografía e as ciencias durante o período grego clásico, e ata o final do [[século XIX]], co nacemento da Antropoxeografia, a xeografía foi case exclusivamente unha ciencia natural. Pódense citar diversas obras entre as máis coñecidas durante este longo período: a ''Xeografía'' de [[Estrabón]], a de [[Eratóstenes]] o ''Periegesis Oiceumene'' de [[Dionisio]] na [[Idade Antiga]]; ata a ''Summa de Geografía'' de [[Martín Fernández de Enciso]] ([[século XVI]]), que menciona por primeira vez [[Novo Mundo]], ou o ''Cosmos'' de [[Alexander von Humboldt]] (século XIX), no que a xeografía é considerada unha das ciencias físicas e naturais.

 

 

O outro grande evento no final do século XIX e comezos do [[século XX]] que dará un grande impulso ao desenvolvemento da xeografía terá lugar na América. É o traballo do famoso xeógrafo William Morris Davis, que fixo contribucións importantes á creación da disciplina no seu país e desenvolveu a teoría do ciclo xeográfico. Aínda que a teoría de Davis non é enteiramente precisa, foi absolutamente revolucionaria. No caso de paleoxeografia esta teoría proporciona un modelo para a comprensión da evolución da paisaxe. O traballo de Davis levou ao desenvolvemento dunha nova rama da xeografía física: a xeomorfoloxía. Algúns dos seus discípulos, tales como [[Curtis Marbut]], [[Mark Jefferson]] e [[Isaiah Bowman]], entre outros, fixeron contribucións significativas para varias ramas da xeografía física.

 

[[Categoría:Xeografía]]